Mahlers Negende: Vaarwel aan een leven en aan een cultuurtijdperk

Hoewel Gustav Mahler in wezen zijn gehele compositorische oeuvre aan de zware strijd tussen leven en dood heeft gewijd, treedt de somberheid in zijn laatste levens- en scheppingsfase nog weer nadrukkelijker op de voorgrond. Gedurende zijn laatste jaren heeft hij aan drie symfonieën gewerkt: de Negende, Das Lied von der Erde, en de onvoltooide Tiende. Hij had, evenals anderen, op basis van het feit dat diverse grote voorgangers waren overleden na de voltooiing van hun negende symfonie, gemeend het Noodlot te slim af te zijn door de symfonie, die we als Das Lied von der Erde kennen, niet een nummer te geven en het begrip eine Symphonie slechts in de ondertitel te gebruiken, om pas daarna aan zijn Negende verder te werken. […]

Hoewel Gustav Mahler in wezen zijn gehele compositorische oeuvre aan de zware strijd tussen leven en dood heeft gewijd, treedt de somberheid in zijn laatste levens- en scheppingsfase nog weer nadrukkelijker op de voorgrond. Gedurende zijn laatste jaren heeft hij aan drie symfonieën gewerkt: de Negende, Das Lied von der Erde, en de onvoltooide Tiende. Hij had, evenals anderen, op basis van het feit dat diverse grote voorgangers waren overleden na de voltooiing van hun negende symfonie, gemeend het Noodlot te slim af te zijn door de symfonie, die we als Das Lied von der Erde kennen, niet een nummer te geven en het begrip eine Symphonie slechts in de ondertitel te gebruiken, om pas daarna aan zijn Negende verder te werken. […]

Het vergeten wonderkind — Erich Wolfgang Korngold

Twee carrières Gustav Mahler noemde de tienjarige zonder aarzeling een genie, nadat deze hem een zelf gecomponeerde cantate had voorgespeeld. Een jaar later schreef hij een ballet dat bij de première in de Weense Hofopera een sensatie werd. De befaamde pianist Artur Schnabel (1882-1951) was diep onder de indruk van zijn Pianosonate in E en … Lees verder “Het vergeten wonderkind — Erich Wolfgang Korngold”