Zwarte bladzijden? De Tachtigers en de Joodse medeburger

Wat zou er nu bedoeld worden met het thema van deze Boekenweek? ‘Gouden tijden, zwarte bladzijden.’ Huh? Gouden tijden zijn het inderdaad niet, en in de moderne literatuur worden er inderdaad kwalitatief gezien alleen maar zwarte bladzijden geschreven, maar dat zal het toch niet zijn. Op Tzum wordt het thema echter bondig samengevat als ‘foute … Lees verder “Zwarte bladzijden? De Tachtigers en de Joodse medeburger”

Het mogelijke ziektebeeld van mevrouw Couperus

In een medisch standaardwerk uit 1886 wordt op zeer uitgebreide wijze het ziektebeeld geschetst van een zekere ‘Mme Coupérus’. Zou het hier gaan om ‘onze’ mevrouw Couperus? Of misschien een schoonzus van Louis? Is er überhaupt een verband met de schrijver die dit jaar in het zonnetje staat, omdat hij 150 jaar geleden werd geboren? […]

In een medisch standaardwerk uit 1886 wordt op zeer uitgebreide wijze het ziektebeeld geschetst van een zekere ‘Mme Coupérus’. Zou het hier gaan om ‘onze’ mevrouw Couperus? Of misschien een schoonzus van Louis? Is er überhaupt een verband met de schrijver die dit jaar in het zonnetje staat, omdat hij 150 jaar geleden werd geboren? […]

Louis Couperus 150 jaar

De volgende data in de alreeds overvolle agenda van het  Couperusjaar, dat aanstaande zaterdag officieel begint,  zijn deze:  op zondag 17 maart speelt Boris van den Wijngaard de voorstelling Heer van de Straat, gebaseerd op verhalen van Couperus. De voorstelling begint om 15.00 uur. En op diezelfde dag geeft in Leiden Caroline de Westenholz een … Lees verder “Louis Couperus 150 jaar”

De decadente zon – Ernest Dowson vertaald

‘Transition’ van Ernest Dowson (1867-1900) is een traditioneel afscheidsgedicht: de spreker staat aan het einde van de zomer en zegt zijn geliefde vaarwel. De beelden waarin Dowson zijn levensgevoel verwoordt zijn al even bekend – de ondergaande zon, het vallen van bladeren, de aantocht van de winter – maar dit doet niets af aan de kunst waarmee Dowson ze samenweeft. […]

‘Transition’ van Ernest Dowson (1867-1900) is een traditioneel afscheidsgedicht: de spreker staat aan het einde van de zomer en zegt zijn geliefde vaarwel. De beelden waarin Dowson zijn levensgevoel verwoordt zijn al even bekend – de ondergaande zon, het vallen van bladeren, de aantocht van de winter – maar dit doet niets af aan de kunst waarmee Dowson ze samenweeft. […]