August Vermeylen: ‘De tijd dien wij meeleven is schrikkelijk en schoon: raadselachtig ingewikkelde, bonte, aanlokkende absurditeit, paroxysme, val en oprijzing van rassen en maatschappijen, alles weer omgewoeld, alle begrip opnieuw getoetst en betwist, ‘k voel heel dat leven door mijn geest kloppen. Dezen tijd misprijzen – invloed van Huysmans’ knorrig en kleingeestig oude-vrijgezelspessimisme, – is een coquetterie zeer in den smaak bij de meesten van ons geslacht, zonder zelfs dat voorwendsel, dat ze zich sterk en hoog genoeg gevoelen om het leven te kunnen haten. Ze zien niet in dat die koorts, die onrust, al dat maar-uit-zich-zelf-willen van onzen tijd zijn grootheid is.’
(Verzamelde Opstellen. Eerste Bundel. 1904, p. 3, oorspronkelijk in Van Nu en Straks. Eerste Reeks – II, 1893)
Ga naar de inhoud