O LUMINEUX MATIN
O lumineux matin, jeunesse des journées,
Matin d’or, bourdonnant et vif comme un frelon,
Qui piques chaudement la nature, étonnée
De te revoir après un temps de nuit si long,
Matin, fête de l’herbe et des bonnes rosées,
Rire du vent agile, œil du jour curieux,
Qui regarde des fleurs, par l’ombre reposées
Dans les buissons luisants s’ouvrir comme des yeux.
Heure de bel espoir qui s’ébat dans l’air vierge
Emmêlants les vapeurs, les souffles, les rayons
O`les coteaux herbeux, d’oul ‘aube banche émerge,
Sous les trèfles touffus font nchanter leurs grillons.
Belle heure où tout mouillé d’avoir bu l’eau vivante
Le frissonnant soleil que la mer a baigné
Éveille brusquemet dans les branches mouvantes
Le paiaillement joyeux des oiseaux matiniers,
Instant salubre et clair, ô fraiche renaissance,
Gai divertissement des guêpes sur le thym,
— Tu écartes la mort, les ombred, le silence,
L’orage, la fatigue et la peur, cher matin. . .
Uit: Le Coeur innombrable, 1901
bekroond door de Académie française
Anna de Noailles (1876-1933),
geboren te Parijs als prinses Anna-Elisabeth Brancovan
Afbeelding: de schrijfster geschilderd in 1914 door Jean-Louis Forain (1852-1931).
Nog een gedicht van Anna de Noailles, uit dezelfde bundel, kunt u vinden op de site Tempel der Dichtkunst, door hier te klikken, een derde gedicht, uit haar tweede bundel, is op de Belgische site Cultuurspectrum van het Belgische seniorennet opgenomen, dat kunt u voor ogen toveren met een klik op dit woord. Een vooralsnog laatste gedicht van deze schrijfster staat op de site Rondom kunst en cultuur. Als u dat bekijkt, kunt u tevens een foto uit 1899 zien waarop niet alleen Anna de Noailles staat afgebeeld, maar nog diverse anderen, onder wie Marcel Proust.