Bij het doorlopen van de losse eindjes en dubbelchecken van de documentatie die hoort bij de naderende voltooiing van een biografie, in dit geval van een kunstenaar C(K)arel de Nerée genaamd (vertelde ik u daar wel eens over? Dacht het niet. Remind me dat ik dat nog eens uitvoerig doe hier) kwam ik onderstaand artikel … Lees verder “Van en over het Haagse wereldje van Van Genderen Stort en De Nerée tot Babberich”
De wintertentoonstelling van het Louis Couperus Museum is gewijd aan de vriendschap tussen de kunstenaar Carel de Nerée tot Babberich en de schrijver Henri van Booven, en hun werderzijdse band met Louis Couperus. Vanaf 9 november zijn er tekeningen te zien die De Nerée maakte voor Extaze, aangevuld met andere, zelden geëxposeerde werken van De Nerée uit particuliere collecties, boeken, foto’s en brieven die licht werpen op deze bijzondere vriendschap.
‘Gerard van den Hoek? Is dat niet de naam van buurman van op de hoek?’ Dat zou natuurlijk kunnen, maar het is ook de naam van een jonggestorven literaire scribent. Van den Hoek werd geboren in 1892 en was in 1916 reeds niet meer onder ons. Kort na zijn dood, in 1916 nog, verscheen de … Lees verder “‘Het leven is zwaar maar kostelijk.’ Gerard van den Hoek, Carel de Nerée tot Babberich en Ellen Forest”
‘Chez lui, pas de vaches, pas de canaux, pas de watergangs, pas de marines, pas de femme au pot de lait, pas de ciels immenses dominant une bataille navale, pas de moulins se reflétant dans l’eau, aucun intérieur d’église, aucune maison proprette, pas d’horizontales et de verticales noires, pas de tournesols, mais des visages de fées, de sorcières, des faunes, des fleurs vénéneuses et des fleurs de givre, des violets et des ors, des flexuosités noires, des tétins turgescents.’ Op het blog Flandres-Hollande een uitvoerig, Franstalig verhaal over Carel de Nerée tot Babberich.
Was de beroemde Italiaanse ‘muse and patroness of the arts’ Marchesa Luisa Casati (1881-1957) de inspiratiebron en een bekende van de bepaald minder beroemde Nederlandse kunstenaar De Nerée tot Babberich? […]
In 1901 schreef de Nederlandse kunstenaar Carel de Nerée tot Babberich (1880-1909) een opmerkelijke brief naar zijn broer Frans. ‘Brieven zijn lyriek’, vond hij, ‘journalistiek vindt men in de dagbladen’. […]
Suist weer de avondtijd /en spreekt geluid van zachte dooden; / mijn lieve, zachte dooden zéér gewijd. /
Ik zie, hoe allen dag / de dingen sterven in oud dagelicht. / Ik zie tevreden naar dien dood en hoe ik lach. […]
Wie van de vele trouwe, nerveuze lezers hier weet dat de verfijnde dandykunstenaar, ‘de Nederlandse Aubrey Beardsley’, De Nerée tot Babberich, prachtige brieven schreef? Niet al te veel waarschijnlijk, want deze brieven bevinden zich doorgaans in moeilijke toegankelijke (particuliere) archieven of, dankzij Dick V., in enkele dozen en tassen in kopie veilig boven op mijn boekenkast. […]
Te koop: Carel de Nerée tot Babberich-ansichtkaarten!
Willen degenen die dit lezen en onbekend of minder bekend werk van De Nerée aan de muur hebben hangen, brieven van hem of van mensen met namen als Van der Gon Netscher, Falck, Gratama en Van Booven hebben, zich bij mij melden (sjbink@hotmail.com)? Dank u wel en bij voorbaat dank.
