Hoewel we de meeste onderzoeksreeksen hier een stille onaangekondigde dood laten sterven zijn sommige daarentegen nimmer af en worden al even stilletjes voortgezet. Persoonlijk vond, vind, ik de leukste kunsthistorische reeks hier het onderzoek naar naar Aubrey Beardsley in Nederland waarvan u de resultaten op deze fenomenaal mooie website heeft kunnen lezen en op ouderwets … Lees verder “Van en over de griezelige en perverse maar onvindbare tekenkunst van Bettina Jacometti”
Auteur: Sander Bink
Van en over Cornelia van der Hart en de vlucht naar het sprookjesleven
Zoals mijn vele trouwe lezertjes nu wel weten ben ik, ook in het echt, een enorm verwaande arrogante zak hooi, die uit puur snobistisch cultuurfascisme alleen maar Proust en Huysmans leest, zijn dure geïsoleerd gelegen villa volhangt met Toorops en De Nerée’s en op zondag, gedreven door idiote praalzucht, twee keer naar de katholieke hoogmis … Lees verder “Van en over Cornelia van der Hart en de vlucht naar het sprookjesleven”
Van en over Johan Thorn Prikker en J.H. Speenhoffs vroege tekeningen
De meest avant-gardistische kunstenaar van de Nederlandse kunst van de jaren 1890 is waarschijnlijk Johan Thorn Prikker. Avant-gardistisch gebruik ik hier gewoon in de niet al te ingewikkelde zin van het woord: eigenzinnig, niet erg toegankelijk voor ‘het grote publiek’, in zijn eigen land al snel vergeten en dat soort zaken. Zijn werk was in … Lees verder “Van en over Johan Thorn Prikker en J.H. Speenhoffs vroege tekeningen”
‘Eenmaal! Andermaal…’: Van Boovens Tropenwee (1904)
Boeken zijn leuk en zeldzame en vreemde antiquarische boeken al helemaal. Misschien een beetje een open deur, maar ik benadruk het nog maar even voor mijn vele fans die misschien door het geweeklaag hier over de ondergang van de Nederlandse cultuur de bomen en het bos niet meer zien. Uw favoriete studeerkamerdecadent was immers geruime … Lees verder “‘Eenmaal! Andermaal…’: Van Boovens Tropenwee (1904)”
Over Maeterlinck en over de vergeten Droomprinsesjes uit 1902
Nu dat Elisabeth Leijnse het fin de siècle weer helemaal AKOfähig heeft gemaakt met haar succesvolle dubbelbiografie Cécile en Elsa. Strijdbare freules en Hilda van Suylenburg de favoriete roman is geworden van zowel Arjan Peters als Bas Heijne gaat zij helemaal los en stort zich op Maeterlinck, in een meer dan prijzenswaardige poging deze moeilijke … Lees verder “Over Maeterlinck en over de vergeten Droomprinsesjes uit 1902″
Dance, dance, dance naar het licht met Joyce Roodnat en Loïe Fuller
Iedereen die mij ook maar een beetje kent weet dat ik naast steeds vreemder wordende weinig gelezen stukjes schrijven over de meest ingewikkelde details uit de kunst en literatuur van het zogenaamde ‘fin de siècle’ (tussen aanhalingstekens, want mijn indruk is dat niemand in Nederland meer weet wat dat is) nog slechts een paar andere … Lees verder “Dance, dance, dance naar het licht met Joyce Roodnat en Loïe Fuller”
Over literaire abortus en Mooie vrouwen, gans naakt en gesluierd op een sofa.
In De Volkskrant van dit weekend schrijft ene Rutger Lemm over de lasten van schrijverschap en vaderschap. Enorm prangende en belangrijke kwestie en het is maar goed dat de courant hier zoveel aandacht aan besteed terwijl de wereld ten onder gaat. Nu ben ik noch schrijver noch vader en weet er niks van, weet enkel … Lees verder “Over literaire abortus en Mooie vrouwen, gans naakt en gesluierd op een sofa.”
Van en over Satan, Bullebak 666 en de Nederlandse letteren.
‘Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’, zegt mijn buurman altijd. ‘Doe wat je wilt zal wet zijn’ zei Aleister Crowley. En met die laatste was ik, meer dan met mijn buurman, weer een beetje bezig naar aanleiding van het eind 2016 verschenen, doch eerst nu door mij gelezen, Occult Paris: the Lost … Lees verder “Van en over Satan, Bullebak 666 en de Nederlandse letteren.”
Langs lijnen van verbijstering, femmes fatales en morphinomane cocottes in het Haags Gemeentemuseum.
Ik zei [=schreef] het al eerder maar alles is niks, ijdelheid en najagen van wind en dat is de reden voor mijn nu al legendarische studeerkamerdecadentie. Oblomov, who the fuck is Oblomov? Ik lig de hele dag in bed, katerig van de absint, een beetje Users-singletjes te draaien en, dit vloeit voort uit het voorgaande, … Lees verder “Langs lijnen van verbijstering, femmes fatales en morphinomane cocottes in het Haags Gemeentemuseum.”
Van en over seks en naakte vrouwen en bachantische wellust op Prins Odrons orgie.
Het even ongeloofwaardige als blijvende succes van uw favoriete cultureel-historische internetwebsite is enkel te verklaren door de schrijnende belofte die deze in zich draagt. Het enige wat uw favoriete studeerkamerdecadent decadent maakt is dat deze tegen beter weten in doorgaat terwijl alles om hem heen, de, toch al weinig voorstellende, Nederlandse beschaving bijvoorbeeld, volstrekt is … Lees verder “Van en over seks en naakte vrouwen en bachantische wellust op Prins Odrons orgie.”