Toen ik gister twee pakken fairtrade koffie bij de LIDL had afgerekend en net op mijn skateboardje wou stappen om naar de eenzame decadente villa terug te rollen liep ik tot mijn vreugde Katrien D. tegen het lijf. Zij is niet alleen heel beroemd en knap maar ook nog enorm intelligent. Een beetje zoals ik, … Lees verder “Van en over Katrien en een onbekend portret van Edzard Falck uit 1910.”
Auteur: Sander Bink
Over Hanna’s Art Nouveau-hoekje en modern gevloek tegen de gemoedelijke eenvoud.
Aanstaande zaterdag opent in het Haagse Gemeentemuseum de tentoonstelling Art Nouveau in Nederland. Reuze benieuwd wat ze aan minder bekend werk weten op te duiken, wellicht een vleugje De Nerée, hebben we weer wat gratis PR voor ons projectje. De focus ligt op toegepaste kunst en deel van de grafiek komt van onze jongere buurman … Lees verder “Over Hanna’s Art Nouveau-hoekje en modern gevloek tegen de gemoedelijke eenvoud.”
Stabat Mater Dolorosa: van en over twee prachtwerken van Gustave Adolphe Mossa
Op de aanstaande TEFAF biedt de Brusselse kunsthandel Eric Gillis, gespecialiseerd in het symbolisme, twee heel mooie werken van Mossa aan. Bij mijn weten worden hoogwaardige werken van deze héél bijzondere decadent-symbolist zelden aangeboden. Het eerste werk is een landschap met de titel De fontein, ontstaan tussen 1905 en 1910 en is een aquarel op … Lees verder “ Stabat Mater Dolorosa: van en over twee prachtwerken van Gustave Adolphe Mossa”
Liefde is bescherming: van en over Couperus en Gorters Verzen 1890.
Liefde is bescherming. Zij dacht dat, zo zij liefhad, zij beschermen zou, zij hèm beschermen zou, voor het Leven, het Noodlot en zichzelf. Want liefde was haar het afsmekende gebed: het Noodlot zou niet durven verpletteren, een, die werd bemind… Dit zijn de mooiste drie zinnen uit de hele Nederlandse literatuur. De passages over de … Lees verder “Liefde is bescherming: van en over Couperus en Gorters Verzen 1890.”
In Memoriam Menno Wigman
Voor het eerst tik ik zonder enige vorm van retoriek of ongein, in tranen, denkend aan de dood, in de avond. Menno Wigman is dood. Fuck dude, fuckin’ fuck! Ik schakel nu niet over naar een klinische analyse van het zwartromantische-decadente gehalte van zijn oeuvre of wat ook. Het gaat om de mens Menno Wigman. … Lees verder “In Memoriam Menno Wigman”
Een gedicht voor Nieuwe Kunst-vormgever Chris Wegerif.
In de reeks ‘Gedichten voor…’ schrijf ik geen rijmpjes voor u, dat kan ik niet en houd ook helemaal niet van poëzie, maar worden gedichten gewijd aan als het even kan de modernste kunstenaars van rond 1900 gedocumenteerd. Enkel en alleen om u en de kunstgeschiedenis te dienen. Het mooiste zijn natuurlijk de gedichten gewijd … Lees verder “Een gedicht voor Nieuwe Kunst-vormgever Chris Wegerif.”
Péladans ultieme decadente zonde van en voor Thierry Baudet.
Angst voor agressieve feminisering en castratie, een vermeende teloorgang van het vermogen van de jongste generatie om de door de voorvaderen geschapen cultuur-uitingen op waarde te schatten en eigen te maken, een verlangen naar een mythische tijd waarin mannen nog mannen waren en vrouwen vrouwen, waarin klassieke muziek het lezen van Vergilius begeleide en de … Lees verder “Péladans ultieme decadente zonde van en voor Thierry Baudet.”
Wie is wie in Toorops De sfinx (1892)?
Ik weet niet of dit bekend is, kan er niets over vinden, dus bij deze een mogelijk aardig detail aangaande het grootste Nederlandse symbolistische schilderkunstige meesterwerk. In de zomer van 1970 haalt Hermine Schuijlenburg in een gesprek met Dick Veeze herinneringen op aan de mensen in de kringen rond Toorop en De Nerée rond 1900. … Lees verder “Wie is wie in Toorops De sfinx (1892)?”
Hello, hello, I’m back again: meer onbekende tekeningen van René Gockinga
Daar zijn we weer, hello, hello, I’m back again. Ik heb besloten rond1900 toch weer aan te slingeren of beter gezegd, er zelf weer voor te schrijven, de site bestond immers gewoon nog. Niet omdat ‘het bloed kruipt waar het niet gaan kan’ of omdat ik niet zonder kon, maar gewoon omdat het toch wel … Lees verder “Hello, hello, I’m back again: meer onbekende tekeningen van René Gockinga”
Van en over het begin van het einde van rond 1900
Dames, heren ook, u bent niet gek en merkte natuurlijk ook dat de laatste 1-2 jaar de toon hier steeds cynischer, op het aggresieve af, werd. Kan kloppen, of beter gezegd, klopt. De reden is dat we steeds minder tijd en zin hebben gekregen om stukjes te schrijven, stukjes die toch wel erg, weliswaar wetenschappelijk … Lees verder “Van en over het begin van het einde van rond 1900”