Aanstaande vrijdag 11 oktober opent in het Amsterdam Museum een grote tentoonstelling over de Amsterdamse periode van Piet Mondriaan: ‘Mondriaan in Amsterdam, 1892-1912‘. Leuk, gaat dat allen zien! Een detail betreffende Mondriaans vroege Amsterdamse jaren werd hier al eens besproken. Maar, waarde lezer, ik hoor u al denken: ‘Mondriaan ontbrak in uw recente opsomming van sleutelromans over kunstenaars … Lees verder “Over een vroeg fictief optreden van Piet Mondriaan”
Categorie: Nederlandse literatuur
Das Magazin, de Dandy en het Zwijntje
‘Er is niets nieuws onder de zon. Wanneer men van iets zegt: “Kijk, iets nieuws,” dan is het altijd iets dat er sinds lang vervlogen tijden is geweest. De vroegere generaties zijn vergeten, en ook de komende zullen weer worden vergeten.’ (Prediker I 9-11) Dorian Gray leest À Rebours en gaat ‘de verkante keer’ op; … Lees verder “Das Magazin, de Dandy en het Zwijntje”
Briefwisseling Henri van Booven en Hendrik de Vries
Als vijfde deel in de Prominent-reeks van uitgeverij Tiem is de briefwisseling verschenen van de Groningse dichter en De Ploeg-schilder Hendrik de Vries (1896-1989) en de schrijver en Couperusbiograaf Henri van Booven (1877-1964). Hoewel zij op het eerste gezicht zeer tegengestelde kunstenaars waren, hadden zij beiden hun wortels in de kunst en cultuur van het … Lees verder “Briefwisseling Henri van Booven en Hendrik de Vries”
‘Een sukklend dekadentje’ — Mokum en de oververfijning
In het nog immer lopend onderzoek naar de geschiedenis van het Nederlandse decadentisme begint de hoofdstedelijke variant langzamerhand meer contour te krijgen. Den Haag is zoals u weet het epicentrum, met zijn Beardsley-cult, Couperus, symbolistische schilders als Toorop of Sarluis, en diverse verlopen adellijke luitjes. In Mokum was men te nuchter voor dat verwijfde gedoe. […]
In het nog immer lopend onderzoek naar de geschiedenis van het Nederlandse decadentisme begint de hoofdstedelijke variant langzamerhand meer contour te krijgen. Den Haag is zoals u weet het epicentrum, met zijn Beardsley-cult, Couperus, symbolistische schilders als Toorop of Sarluis, en diverse verlopen adellijke luitjes. In Mokum was men te nuchter voor dat verwijfde gedoe. […]
Kunstmenschen (1902): een vergeten roman over Johan Thorn Prikker
Zoals de trouwe lezer weet hebben wij hier een bijzondere interesse in bij voorkeur ‘vergeten’ sleutelromans over Nederlandse beeldend kunstenaars van rond 1900. Zo kwam Antoon Derkinderen versleuteld voorbij in een roman van P.H. Van Moerkerken, en bij diezelfde schrijver troffen we een geval van fictieve receptie van Isaac Israëls aan. Eerder dit jaar stuitten wij bij Cornélie Noordwal op … Lees verder “ Kunstmenschen (1902): een vergeten roman over Johan Thorn Prikker”
In Memoriam Louis Putman (1923-2013)
Dinsdag 20 augustus jongstleden overleed de, zeker in Mokum, beroemde antiquaar Louis Putman. Hier, hier en daar werd uiteraard uitvoerig stilgestaan bij het overlijden van deze markante en unieke figuur. Putman was het bekendst om zijn scherpe oog voor vergeten zaken, malle pamfletten, oude prentbriefkaarten, enzovoort. Minder bekend misschien, en dat is de reden dat wij … Lees verder “In Memoriam Louis Putman (1923-2013)”
‘De vertering bevorderen door opgewekte gesprekken’ — Over Couperus Culinair
‘Lasciva est nobis pagina, vita proba’: wij schrijven ontuchtig, wij leven kuis. Dit adagium van Martialis is volgens Mario Praz het best toepasbaar op Barbey d’Aurevilly. Een studeerkamerdecadent, zoals u en ik. Althans, voor u kan ik niet spreken, maar om u met enige regelmaat te informeren over pareltjes uit de al dan niet decadente … Lees verder “‘De vertering bevorderen door opgewekte gesprekken’ — Over Couperus Culinair“
Een fictieve vermelding van Vincent van Gogh uit 1902
In de lopende reeks fictieve receptie, waarin we reeds grote artiesten als Rops en Nescio mochten behandelen, ontbrak tot nog toe de volgens velen allergrootste: Vincent van Gogh. Ondergetekende, die toch wel eens een boekje of twee, misschien wel drie uit de Europese literatuur van rond 1900 heeft gelezen, is de naam echter nog nimmer tegengekomen. Tot voor kort. […]
In de lopende reeks fictieve receptie, waarin we reeds grote artiesten als Rops en Nescio mochten behandelen, ontbrak tot nog toe de volgens velen allergrootste: Vincent van Gogh. Ondergetekende, die toch wel eens een boekje of twee, misschien wel drie uit de Europese literatuur van rond 1900 heeft gelezen, is de naam echter nog nimmer tegengekomen. Tot voor kort. […]
J.R. Couperus — Herinneringen van een oude vader (1883)
Wetenschap op de vierkante millimeter, dat kan heel verhelderend en zeer amusant zijn, zoals de trouwe bezoekers van deze cultuurtempel weten. Van het leven van Louis Couperus weten wij, zo lees je wel eens, erg weinig en moeten we het doen met details en snippers. Dat is natuurlijk niet zo: een contra-argument verschijnt bijvoorbeeld volgende … Lees verder “J.R. Couperus — Herinneringen van een oude vader (1883)”
Het mysterie van een Couperusband?
Op de afgelopen mei-veiling van een welbekend Leids veilinghuis werd een bijzondere Couperus aangeboden voor de gefortuneerde en bibliofiele liefhebber: een Van oude menschen… in een perkamenten band. Bijzonder en mooi: BINDINGS — COUPERUS, L. Van oude menschen, de dingen, die voorbijgaan … Amst., L.J. Veen, (1906). 2 in 1 vol. 233; 221 pp. Copy bound … Lees verder “Het mysterie van een Couperusband?”