‘Een sukklend dekadentje’ — Mokum en de oververfijning

In het nog immer lopend onderzoek naar de geschiedenis van het Nederlandse decadentisme begint de hoofdstedelijke variant langzamerhand meer contour te krijgen. Den Haag is zoals u weet het epicentrum, met zijn Beardsley-cult, Couperus, symbolistische schilders als Toorop of Sarluis, en diverse verlopen adellijke luitjes. In Mokum was men te nuchter voor dat verwijfde gedoe. […]

In het nog immer lopend onderzoek naar de geschiedenis van het Nederlandse decadentisme begint de hoofdstedelijke variant langzamerhand meer contour te krijgen. Den Haag is zoals u weet het epicentrum, met zijn Beardsley-cult, Couperus, symbolistische schilders als Toorop of Sarluis, en diverse verlopen adellijke luitjes. In Mokum was men te nuchter voor dat verwijfde gedoe. […]

Van en over Jules Barbey d’Aurevilly

Wie kent hem niet, Barbey d’Aurevilly? Nu ja, velen niet uiteraard, maar degenen die wat in de negentiende-eeuwse literatuur hebben gegrasduind zullen de naam, vaak in een adem met die andere moeilijke naam, Villiers de l’Isle Adam, zeker zijn tegengekomen. Maar echt beroemd is hij niet, en wat je doorgaans over hem leest zijn meestal dezelfde zaken. […]

Wie kent hem niet, Barbey d’Aurevilly? Nu ja, velen niet uiteraard, maar degenen die wat in de negentiende-eeuwse literatuur hebben gegrasduind zullen de naam, vaak in een adem met die andere moeilijke naam, Villiers de l’Isle Adam, zeker zijn tegengekomen. Maar echt beroemd is hij niet, en wat je doorgaans over hem leest zijn meestal dezelfde zaken. […]

(Decadente) aanwinsten (11)

Natuurlijk stap ook ik zo op de fiets om te kijken welk onderkomen enkele prachtige Nederlandse en Vlaamse bibliofiele topstukken van rond 1900 zullen vinden, maar daar kopen, ho maar hoor! Ietsjes boven mijn zeer bescheiden budget. Neen, wij gaven, dankzij geschenken, vrij- en rommelmarkten niet meer dan twintig euro uit aan boekinkopen, maar dit leverde toch de volgende, niet zeer bijzondere, maar aardige aanwinstenstapel op: […]

Natuurlijk stap ook ik zo op de fiets om te kijken welk onderkomen enkele prachtige Nederlandse en Vlaamse bibliofiele topstukken van rond 1900 zullen vinden, maar daar kopen, ho maar hoor! Ietsjes boven mijn zeer bescheiden budget. Neen, wij gaven, dankzij geschenken, vrij- en rommelmarkten niet meer dan twintig euro uit aan boekinkopen, maar dit leverde toch de volgende, niet zeer bijzondere, maar aardige aanwinstenstapel op: […]

Huysmans’ À Rebours (& Villiers de l’Isle Adam)

De laatste dagen herlas ik zomaar eens À rebours. Da’s een van de voordelen van mijn huidige forensenbestaan, dat je elke dag in principe ongeveer een uurtje hebt om te lezen. Ik herlas deze klassieker voor het gemak in de vertaling van Siebelink. Op deze vertaling is weinig aan te merken, behalve dat de noten wat willekeurig zijn. […]

De laatste dagen herlas ik zomaar eens À rebours. Da’s een van de voordelen van mijn huidige forensenbestaan, dat je elke dag in principe ongeveer een uurtje hebt om te lezen. Ik herlas deze klassieker voor het gemak in de vertaling van Siebelink. Op deze vertaling is weinig aan te merken, behalve dat de noten wat willekeurig zijn. […]

Fin-de-siècle varia

Met als slecht excuus drukte en het mooie weer deze keer weer in een notendop wat sprankelend, niet-zo-heet, nogal subjectief, fin-de-siècle-‘nieuws’. […]

Met als slecht excuus drukte en het mooie weer deze keer weer in een notendop wat sprankelend, niet-zo-heet, nogal subjectief, fin-de-siècle-‘nieuws’. […]

Jan Siebelink — Suezkade (2008)

Kijkt u eens aan. Een voortreffelijke, nieuwe roman van een bestsellende schrijver. Waarom in hemelsnaam deze alhier bespreken? Welnu, omdat ondergetekende op zeer bescheiden wijze een gut feeling heeft voor de décadence littéraire, en Suezkade kan mijns inziens hieronder geschaard worden. Dat aan werk van Siebelink dit predikaat gegeven kan worden is niets nieuws: zo schijnt het nimmer door mij gelezen Nachtschade (1975) behoorlijk decadent te zijn. Het is wat mij betreft echter iets te ver in de tijd verwijderd van the real thing om echt tot het decadentisme te kunnen behoren. Ook Suezkade kan ik niet onder het kopje polderdecadentisme scharen, maar opvallende en mij zeer behagende affiniteit heeft het hier zeker mee. […]

Kijkt u eens aan. Een voortreffelijke, nieuwe roman van een bestsellende schrijver. Waarom in hemelsnaam deze alhier bespreken? Welnu, omdat ondergetekende op zeer bescheiden wijze een gut feeling heeft voor de décadence littéraire, en Suezkade kan mijns inziens hieronder geschaard worden. Dat aan werk van Siebelink dit predikaat gegeven kan worden is niets nieuws: zo schijnt het nimmer door mij gelezen Nachtschade (1975) behoorlijk decadent te zijn. Het is wat mij betreft echter iets te ver in de tijd verwijderd van the real thing om echt tot het decadentisme te kunnen behoren. Ook Suezkade kan ik niet onder het kopje polderdecadentisme scharen, maar opvallende en mij zeer behagende affiniteit heeft het hier zeker mee. […]