De laatste dagen herlas ik zomaar eens À rebours. Da’s een van de voordelen van mijn huidige forensenbestaan, dat je elke dag in principe ongeveer een uurtje hebt om te lezen. Ik herlas deze klassieker voor het gemak in de vertaling van Siebelink. Op deze vertaling is weinig aan te merken, behalve dat de noten wat willekeurig zijn. […]
Vanuit Bordeaux, waar hij sinds 2018 woont, stuurde Sander Bink, voormalig main man van deze site, ons een stapel documenten met de mededeling dat we er mee kunnen doen wat we willen. Het grootste deel blijkt te bestaan uit herspelde, geannoteerde en ingeleide Nederlandse literaire teksten van rond 1900, beoogd voor bloemlezingen en heruitgaven, waar … Lees verder “‘De eerste keer dat zij zich met wellust had ingespoten’: Het heldere gif van Frits Lapidoth (1889)”
Next week the second part of a Dutch private collection of fin de siècle-books will come at auction at catawiki. This one of a kind collection focuses mainly on (symbolist, decadent, modernist) art and literature and contains many extremely rare novels, artists’ novels, early feminism, fin de siècle-erotica and virtually unknown translations. Some items which could … Lees verder “ Satan is a friend of my mine: the forgotten occult novel Goëtia (1893)”
Ver, ver weg van hier, in het barre deprimerende land der Nederlandse canonieke letterenstudies verscheen onlangs Van Constantijntje tot Tonio. Het dode kind in de Nederlandse literatuur. U begrijpt dat ik er niet over peins om mijn Vergilius en Proust opzij te leggen voor studies waarin ruw literair gemeen als Vondel, Tollens en Van der … Lees verder “Van en over het volstrekt vergeten Kleine kruis van zwarte steen en het vermoorde kind van Georges de Feure uit 1895.”
Angst voor agressieve feminisering en castratie, een vermeende teloorgang van het vermogen van de jongste generatie om de door de voorvaderen geschapen cultuur-uitingen op waarde te schatten en eigen te maken, een verlangen naar een mythische tijd waarin mannen nog mannen waren en vrouwen vrouwen, waarin klassieke muziek het lezen van Vergilius begeleide en de … Lees verder “Péladans ultieme decadente zonde van en voor Thierry Baudet.”
All work and no play makes Monsieur de Phocas a dull boy.Terwijl u gehaktballen aan het grillen bent in uw decadente tent, werkt uw studeerkamerdecadent plichtsgetrouw en noodgedwongen door aan allerlei kleinere meesterwerken die waarschijnlijk pas na diens dood ontdekt worden en eerst dan worden uitgegeven in kleine bibliofiele oplagen, gebonden in mensenhuid en met … Lees verder “Zomertijd: de decadente rock’n’roll top 15.”
Heeft u even de tijd voor de extra lange rond1900-aflevering van vandaag, dames en heren? In de Grote Geheime Geschiedenis van het Nederlands en Vlaams Decadentisme zou een belangrijke plaats moeten worden weggelegd voor vertalingen. De hoeveelheid oorspronkelijk Nederlands literair werk dat zich probleemloos laat verbinden met de décadence litteraire, symbolisme en neo-mystiek blijft nu … Lees verder “Over Exhibitionisten, Zoöphilen, Nekrophilen, Mixoskopisten en over Het huis met de roode lantaarn [1905]”
‘Gedurende alle jaren van mijn naargeestige jeugd bleef Huysmans voor mij een metgezel, een trouwe vriend; nooit voelde ik twijfel, nooit overweeg ik op te geven of me op een ander te richten.’ Zo opent Houellebecqs nieuwste roman Soumission (Onderworpen) in de vertaling van Martin de Haan. (De Haan vertaalde overigens recent samen met de … Lees verder “Op bezoek bij en een interview met meneer J.-K. Huysmans in 1891”
Voor ik aan de bespreking van De Ridders Gesprekken met den Wijzen Jongeling begin, wil ik eerst de bijzonderheden van mijn exemplaar bespreken. Het voorblad draagt een opdracht die luidt ‘Aan den maker van een Dwazen Jongeling, de maker van dezen Wijzen. Aan Jef Buyse, André de Ridder’. Van de Belgische auteur Jef Buyse (1886-1941) … Lees verder “‘Een bezondere vorm van moderne levensaanvoeling’ – André de Ridders Gesprekken met den Wijzen Jongeling (1910)”
Sâr Peladan, Lorrain, Céard, De Maupassant, Gide, Valéry, Pierre Louÿs, Lucien Descaves, Hennique, Daudet, Marcel Schwob, Villiers de l’Isle-Adam, Huysmans, De Goncourt, Barrès, Stanislas de Guaita, Jean de la Ville de Mirmont, Rachilde, Coppée, Mirbaud, Rémy de Gourmont. En nog enkelen. Met die uitgelezen schare liet hij zijn studenten in het fin de siècle onderduiken. … Lees verder “Neo-décadence in De blauwe nacht van Jan Siebelink”
