Zoekresultaten voor: villiers

‘Verduiveld geblaseerd wat de gewone ontroeringen betreft’ – La femme pauvre (1897) van Léon Bloy

Mag ik u in het geval dat u eens een goed, indrukwekkend en door en door decadent boek wilt  lezen, en ook nog zondagochtend ter Heilige Communie wilt gaan in uw leeglopende katholieke kerk om de hoek, het volgende werk aanraden? Kijk dan eens of u bij de volgende gelegenheid dat u in de één-euro-bakken … Lees verder “‘Verduiveld geblaseerd wat de gewone ontroeringen betreft’ – La femme pauvre (1897) van Léon Bloy”

Das Magazin, de Dandy en het Zwijntje

‘Er is niets nieuws onder de zon. Wanneer men van iets zegt: “Kijk, iets nieuws,” dan is het altijd iets dat er sinds lang vervlogen tijden is geweest. De vroegere generaties zijn vergeten, en ook de komende zullen weer worden vergeten.’  (Prediker I 9-11) Dorian Gray leest À Rebours en gaat ‘de verkante keer’ op; … Lees verder “Das Magazin, de Dandy en het Zwijntje”

‘Een sukklend dekadentje’ — Mokum en de oververfijning

In het nog immer lopend onderzoek naar de geschiedenis van het Nederlandse decadentisme begint de hoofdstedelijke variant langzamerhand meer contour te krijgen. Den Haag is zoals u weet het epicentrum, met zijn Beardsley-cult, Couperus, symbolistische schilders als Toorop of Sarluis, en diverse verlopen adellijke luitjes. In Mokum was men te nuchter voor dat verwijfde gedoe. […]

Zwarte bladzijden? De Tachtigers en de Joodse medeburger

Wat zou er nu bedoeld worden met het thema van deze Boekenweek? ‘Gouden tijden, zwarte bladzijden.’ Huh? Gouden tijden zijn het inderdaad niet, en in de moderne literatuur worden er inderdaad kwalitatief gezien alleen maar zwarte bladzijden geschreven, maar dat zal het toch niet zijn. Op Tzum wordt het thema echter bondig samengevat als ‘foute … Lees verder “Zwarte bladzijden? De Tachtigers en de Joodse medeburger”

Bonne nuit, mon amant! bonne nuit, mon frère! — Louis Couperus en de incestueuze zonde

Het werk van Louis Couperus laat zich eigenlijk minder goed vergelijken met Europese giganten als Thomas Mann, Henry James of Marcel Proust, dan met eveneens grote maar minder zwaarwichtige en populairdere schrijvers als Guy de Maupassant, Pierre Louÿs, Gabriele d’Annunzio en Jean Lorrain. Hoewel de naam in de Couperusstudie nauwelijks wordt genoemd, heeft ook het werk van Catulle Mendès, de vroege verdediger van Wagner en het symbolisme, wellicht een rol gespeeld in de literaire vorming van de Haagse auteur.

Eenmaal… andermaal!

De vele trouwe lezers van deze mooiste der elektronische cultuurtempels zullen weten dat ondergetekende bescheiden bibliofiel bij voorkeur, en/of noodgedwongen, zijn malle en vergeten, maar soms ook gewoon goede en mooie boeken voornamelijk betrekt uit marginale hoeken en gaten. Logisch, want welke antiquaar neemt nou de moeite om, gesteld dat hij of zij ze al opmerkt of heeft, die boeken van pak-hem-beet Josephine Giese of M.G.L. van Loghem in hun catalogi op te nemen? […]

Verschenen: Barbey d’Aurevilly – Duivelinnen en demonen

Alsof de goede mensen bij uitgeverij IJzer mijn wensdroom hoogstpersoonlijk hebben vervuld: zojuist verscheen eindelijke een integrale Nederlandse vertaling van Les Diaboliques van Barbey d’Aurevilly. Een dappere daad van rechtvaardigheid. […]

Van en over Jules Barbey d’Aurevilly

Wie kent hem niet, Barbey d’Aurevilly? Nu ja, velen niet uiteraard, maar degenen die wat in de negentiende-eeuwse literatuur hebben gegrasduind zullen de naam, vaak in een adem met die andere moeilijke naam, Villiers de l’Isle Adam, zeker zijn tegengekomen. Maar echt beroemd is hij niet, en wat je doorgaans over hem leest zijn meestal dezelfde zaken. […]