Jules Schürmann (1878-1958) schreef enkele dichtbundels die je zo nu en dan antiquarisch tegenkomt. Die uitgaven zien er doorgaans leuk uit, maar een echt briljant dichter was hij bepaald niet. Wél liet hij zich, ietwat tevergeefs dus, inspireren door enkele Franse schrijvers die in de Nederlandse letteren weinig sporen hebben achtergelaten. […]
Natuurlijk stap ook ik zo op de fiets om te kijken welk onderkomen enkele prachtige Nederlandse en Vlaamse bibliofiele topstukken van rond 1900 zullen vinden, maar daar kopen, ho maar hoor! Ietsjes boven mijn zeer bescheiden budget. Neen, wij gaven, dankzij geschenken, vrij- en rommelmarkten niet meer dan twintig euro uit aan boekinkopen, maar dit leverde toch de volgende, niet zeer bijzondere, maar aardige aanwinstenstapel op: […]
Met als slecht excuus drukte en het mooie weer deze keer weer in een notendop wat sprankelend, niet-zo-heet, nogal subjectief, fin-de-siècle-‘nieuws’. […]
Kijkt u eens aan. Een voortreffelijke, nieuwe roman van een bestsellende schrijver. Waarom in hemelsnaam deze alhier bespreken? Welnu, omdat ondergetekende op zeer bescheiden wijze een gut feeling heeft voor de décadence littéraire, en Suezkade kan mijns inziens hieronder geschaard worden. Dat aan werk van Siebelink dit predikaat gegeven kan worden is niets nieuws: zo schijnt het nimmer door mij gelezen Nachtschade (1975) behoorlijk decadent te zijn. Het is wat mij betreft echter iets te ver in de tijd verwijderd van the real thing om echt tot het decadentisme te kunnen behoren. Ook Suezkade kan ik niet onder het kopje polderdecadentisme scharen, maar opvallende en mij zeer behagende affiniteit heeft het hier zeker mee. […]
Marcel Schwob, Coeur double (1891) en Le Livre de Monelle (1894): een recentelijk verschenen Flammarion-pocket van twee redelijk moeilijk te pakken te krijgen bundels van deze writers writer. Schwob heeft — zie het voorwoord van deze uitgave — nogal wat grote twintigste-eeuwse schrijvers geïnspireerd. Praz beschreef zijn werk als dat van een ‘erudiete decadent’, maar ‘verre superieur aan dat van veel decadenten, maar het getuigt van hetzelfde levensgevoel en werd door dezelfde thema’s geïnspireerd’. […]
Veel boeken voor weinig geld: dat leest voor een man wel zo lekker, om Reve te parafraseren. -A.M. Musschoot (red.), Van Nu en Straks (1893-1901). Bloemlezing (1982). Een wel wat selectieve; vooral de grote namen uit het beroemde Vlaamse tijdschrift. Veel bekends, maar ook bijvoorbeeld door mij nog niet eerder gelezen vroege, mooie verhalen van … Lees verder “(Decadente) aanwinsten (5)”
Dinsdag 18 september, net vóór middernacht, tussen 23:30 uur en 00:00 uur wordt, in het programma Artist Focus van BBC Radio 3, de tweede aflevering uitgezonden die over het London Philharmonic Orchestra gaat. Dat ensemble brengt dan de inmiddels bijna een eeuw oude compositie van Ralph Vaughan Williams (1872-1958), de Fantasie over een thema van … Lees verder “Vaughan Williams’ Tallis-Fantasie in Artist Focus op BBC Radio 3″
Opvallend artikel vandaag in Trouw over ‘de vrouw van de toekomst’: Levy voorspelt trouwen met een robot . Dat doet natuurlijk direct denken aan Villiers de L’Isle Adams L’Ève Future uit 1886, waarin hij met hetzelfde idee jongleerde, maar dat was een fantastische roman en geen proefschrift. Curieus.
Nog altijd marginaal Hoewel zij, door haar aanstelling als altvioliste in het Queen’s Hall Orchestra één van de eerste professionele vrouwelijke orkestmusici was, is de andere kant van haar muzikale talent, het componeren, lange tijd onbelicht gebleven. Maar deze week is er iedere dag op Radio 4 door de VARA een half uur vrijgemaakt voor … Lees verder “Rebecca Clarke op Radio 4 als componiste van de week bij de Vara”
Cyriel Buysse, Een Leeuw van Vlaanderen (1900). Prachtig boek. Ook de modernen komen weer voorbij. Deze maal op een meeting van jonge idealisten: […]
