De aantrekkingskracht van ‘de Tachtigers’ heb ik, en mijn collega’s hier op het rond1900-hoofdkantoor, nooit helemaal begrepen. Mijn eigen schuld is dat uiteraard niet, míj valt niets euvel te duiden want dat ik niet zat op te letten bij de Nederlandse les toen ik Sixteen Forever werd, was en ben gebleven kwam door de spruitjeslucht … Lees verder “Van en over Simon Mulder, Cornélie Huygens en Van Eeden.”
Tag: bibliofilie
‘Je weet het nooit’: Enkele notities bij het verzamelen van Couperus, deel 3.
Boeken leg ik nooit op de schenktafel, ook geen boek dat per ongeluk in de top 10 is terechtgekomen, om daarmee van een actuele en contemporaine houding te getuigen: kijk mij toch eens! Tommy Wieringa! Zeker geen echte boeken, want voor men het weet valt er een scheut absint over. En hoe zou dit antiquarisch … Lees verder “‘Je weet het nooit’: Enkele notities bij het verzamelen van Couperus, deel 3.”
Een gedicht voor Nieuwe Kunst-vormgever Chris Wegerif.
In de reeks ‘Gedichten voor…’ schrijf ik geen rijmpjes voor u, dat kan ik niet en houd ook helemaal niet van poëzie, maar worden gedichten gewijd aan als het even kan de modernste kunstenaars van rond 1900 gedocumenteerd. Enkel en alleen om u en de kunstgeschiedenis te dienen. Het mooiste zijn natuurlijk de gedichten gewijd … Lees verder “Een gedicht voor Nieuwe Kunst-vormgever Chris Wegerif.”
‘Je weet het nooit’: Enkele notities bij het verzamelen van Couperus, deel 2.
Is bibliofilie te genezen? Een boek is niet eetbaar, men kan er niet mee rijden, telefoneren, of er zich in erotisch opzicht lichamelijk mee verenigen. Alle dingen die met een boek onmogelijk zijn, teveel om op te noemen. Maar wat dan? Als een boek zo mooi is, het bezit (en geld) waard, blijft het toch … Lees verder “‘Je weet het nooit’: Enkele notities bij het verzamelen van Couperus, deel 2.”
Péladans ultieme decadente zonde van en voor Thierry Baudet.
Angst voor agressieve feminisering en castratie, een vermeende teloorgang van het vermogen van de jongste generatie om de door de voorvaderen geschapen cultuur-uitingen op waarde te schatten en eigen te maken, een verlangen naar een mythische tijd waarin mannen nog mannen waren en vrouwen vrouwen, waarin klassieke muziek het lezen van Vergilius begeleide en de … Lees verder “Péladans ultieme decadente zonde van en voor Thierry Baudet.”
Feest der Poëzie: The Green Hour with Oscar Wilde
The Green Hour is an immersion in late Victorian England, taking place in the beautiful and atmospheric Pianola Museum in Amsterdam on the 10th of November. Performing poets Simon Mulder and David Kwa will introduce you to the Green Fairy – absinthe – with a demonstration of the traditional absinthe ritual, bring prose, poetry and drama by … Lees verder “Feest der Poëzie: The Green Hour with Oscar Wilde“
Van en over mijzelf en de anderen en over een onbekende tekst over Louis Couperus.
Als een kunstmatige bloem mooier is dan een natuurlijke bloem dan zouden ‘wij van rond 1900′ schuldig kunnen worden bevonden aan het volgen van dit ‘decadent’ aesthetisch credo. Wij zijn immers zo kunstmatig als maar kan: niet alleen is todos nada, alle kunst is werkelijk nutteloos en alles is kunstmatig hier. Nu ja, alles wat … Lees verder “Van en over mijzelf en de anderen en over een onbekende tekst over Louis Couperus.”
Van en over de melancholieke Mauve-ontroering van Mela uit 1901.
Gaat u wel eens naar een schilderijen- tentoonstelling in het museum? Voor het gemak ga ik er vanuit dat het antwoord ‘ja’ is. In dat geval bent u wellicht wel eens geroerd geweest, plots voor een schilderij tot stilstaand komend en, u kennende, prevelde u niet veel meer dan de gebruikelijke clichés: ‘die kleuren…’, ‘knap … Lees verder “Van en over de melancholieke Mauve-ontroering van Mela uit 1901.”
Over fictieve Carels en Karels en Van Meerkerks De Starrenborg (1906)
Zoals de trouwe lezers weten heb ik van alles last. Ik heb last van immense verveling, van jaren geleden per ongeluk in de wij-vorm te zijn gaan schrijven, last van een heftige absintverslaving, last van u en alle andere burgermensen en, als De Nerée-biograaf heb ik ernstig last van overal-De Nerée-zien. En u hebt natuurlijk … Lees verder “Over fictieve Carels en Karels en Van Meerkerks De Starrenborg (1906)”
Reprise van het Parijse Banquet des Bouquinistes uit 1892 in Amsterdam
Najaar 1892 werd een kleine honderd bouquinistes, arme straatboekhandelaren langs de Seine, getrakteerd op een diner in het chique Parijse restaurant Le Grand Véfour. De schrijver en boekverzamelaar Xavier Marmier had dit vastgelegd in zijn testament – uit dank voor de vele aangename uren die hij bij de straatboekhandelaren had doorgebracht. 125 jaar later – … Lees verder “Reprise van het Parijse Banquet des Bouquinistes uit 1892 in Amsterdam”