Polderdecadentisme: Henri Borel

Henri Borel was, als je het mij vraagt, een schrijver met vreemde voorkeuren. Zo komen de topoi ‘kleine kinderen’ en ‘prostitutie’ in zijn werk op een nogal opvallende manier aan bod. Wellicht wat kort door de bocht, maar er zit een beetje een luchtje aan. Lodewijk van Deyssel verwoordde dat reeds in zijn bespreking van Borels eerste boek, de destijds immens populaire roman Het Jongetje uit 1899. Van Deyssel sprak van een ‘kwijlenden stijfselstijl’ waar ‘de lezer wee van wordt en onwillekeurig geluiden [door] begint te maken, die de voorbijgangers ontsteld doen stil staan.’ […]

Henri Borel was, als je het mij vraagt, een schrijver met vreemde voorkeuren. Zo komen de topoi ‘kleine kinderen’ en ‘prostitutie’ in zijn werk op een nogal opvallende manier aan bod. Wellicht wat kort door de bocht, maar er zit een beetje een luchtje aan. Lodewijk van Deyssel verwoordde dat reeds in zijn bespreking van Borels eerste boek, de destijds immens populaire roman Het Jongetje uit 1899. Van Deyssel sprak van een ‘kwijlenden stijfselstijl’ waar ‘de lezer wee van wordt en onwillekeurig geluiden [door] begint te maken, die de voorbijgangers ontsteld doen stil staan.’ […]

Hubert Crackanthorpe in Nederland

Hubert Crackanthorpe, wie kent hem nog? Ik werd me pas enkele jaren geleden, dankzij de heer Louis P. te Amsterdam, bewust van het haast helemaal vergeten literair-historische bestaan van deze op 27-jarige leeftijd onder mysterieuze omstandigheden overleden realistische Engelse schrijver. Als ik echter beter had opgelet had ik hem al eerder kunnen opmerken, namelijk in de schets ‘De zwarte kat’ van mijn held Jacob Israël de Haan uit 1906: […]

Hubert Crackanthorpe, wie kent hem nog? Ik werd me pas enkele jaren geleden, dankzij de heer Louis P. te Amsterdam, bewust van het haast helemaal vergeten literair-historische bestaan van deze op 27-jarige leeftijd onder mysterieuze omstandigheden overleden realistische Engelse schrijver. Als ik echter beter had opgelet had ik hem al eerder kunnen opmerken, namelijk in de schets ‘De zwarte kat’ van mijn held Jacob Israël de Haan uit 1906: […]

Veiling Bubb Kuyper

Op de aanstaande veiling van Bubb Kuyper wordt een aantal zeer aardige letterkundige handschriften van rond 1900 aangeboden. Ze lijken voornamelijk afkomstig te zijn uit de nalatenschappen van Victor van Vriesland en Johan de Meester, nalatenschappen waarvan ik dacht dat ze al jaren geleden geveild en onder dak gebracht waren, maar zoveel weet ik daar ook weer niet van. […]

Op de aanstaande veiling van Bubb Kuyper wordt een aantal zeer aardige letterkundige handschriften van rond 1900 aangeboden. Ze lijken voornamelijk afkomstig te zijn uit de nalatenschappen van Victor van Vriesland en Johan de Meester, nalatenschappen waarvan ik dacht dat ze al jaren geleden geveild en onder dak gebracht waren, maar zoveel weet ik daar ook weer niet van. […]

Onbekende brief van Borel gevonden

In Amsterdam is een tot nu toe onbekende brief van de Nederlandse schrijver Henri Borel opgedoken. De brief is gedateerd 4 september 1899 en is gericht aan de uitgever Van Kampen, die van Borel o.m. zijn typische fin-de-siècle romans Het Jongetje (1898) en Het Zusje (1900) uitgaf. De brief lag jaren ergens op zolder. De … Lees verder “Onbekende brief van Borel gevonden”

Henri Borel – Verteedering

De hier al eerder besproken schrijver van de neo-mystieke bestseller Het Jongetje (1899) lijkt – afgaand op zijn literaire werk – een kleine obsessie te hebben gehad met het verschijnsel prostitutie. Cultuurhistorisch – in het licht van de zogenaamde gespletenheid van het fin de siècle – is deze schijnbaar paradoxale combinatie natuurlijk interessant. De wijze … Lees verder “Henri Borel – Verteedering”

Gelezen: Cyriel Buysse

Naar aanleiding van mijn bericht over Borels Een Droom hoor ik de lezers denken: ‘Maar welke weinige Nederlandse romanschrijvers van rond 1900 kan men nog meer voor zijn genoegen in trein of op bank lezen?’ – een vraag die ik natuurlijk voelde aankomen. Welnu, een van hen begint ook met een B. is de door … Lees verder “Gelezen: Cyriel Buysse”

Gelezen: Een Droom

Dit weekend las ik Henri Borels roman Een Droom (1899). Het is een zeer fraai vormgegeven boek: het is gesierd met omslag en vignetten van Toorop die het lezen een lust voor het oog maken. Het door mij gelezen exemplaar had ook nog een opdrachtje van de auteur: een bibliofiele droom natuurlijk! Hierdoor en door … Lees verder “Gelezen: Een Droom”

In de marge (2)

Ook de jonge Henri Borel (1869-1933) liet zich ‘inspireren’ (zie vorige bericht) door Gorter. In zijn roman Het Zusje uit 1900 is opgenomen het waarschijnlijk rond 1893 geschreven prozagedicht ‘Herrijzenis’ (zie Van der Weij Beweging en bewogenheid – Het prozagedicht in de Nederlandse literatuur aan het eind van de 19e eeuw). Borel gooit hier onder meer Gorters verzen ‘Mijn liefste was dood’, ‘Ik liep ’s avonds door mijn stad’ en ‘Mijn handen zijn zoo heet’ door elkaar om tot een schaamteloos stuk Gorter-epigonisme te komen: […]

Ook de jonge Henri Borel (1869-1933) liet zich ‘inspireren’ (zie vorige bericht) door Gorter. In zijn roman Het Zusje uit 1900 is opgenomen het waarschijnlijk rond 1893 geschreven prozagedicht ‘Herrijzenis’ (zie Van der Weij Beweging en bewogenheid – Het prozagedicht in de Nederlandse literatuur aan het eind van de 19e eeuw). Borel gooit hier onder meer Gorters verzen ‘Mijn liefste was dood’, ‘Ik liep ’s avonds door mijn stad’ en ‘Mijn handen zijn zoo heet’ door elkaar om tot een schaamteloos stuk Gorter-epigonisme te komen: […]