Literaire Animal Crackers

Het is een beetje de literaire variant van André van Duins Animal Crackers — weet u nog, ’tuut-tuut-tuut, de groetjes van Ruud’?: door een geavanceerde manier van beeldbewerken komen foto’s van schrijvers van voor de uitvinding van de film tot leven. En zo kunt u bijvoorbeeld Stéphane Mallarmé zijn gedicht ‘Le vierge, le vivace et le bel aujoud’hui’ zien én horen voorlezen. Ook onder anderen Théophile Gautier, Arthur Rimbaud en Charles Baudelaire zijn op deze manier op Youtube tot leven gekust. Fascinerend, maar ook een beetje mal. Via De Papieren Man.

Het is een beetje de literaire variant van André van Duins Animal Crackers — weet u nog, ’tuut-tuut-tuut, de groetjes van Ruud’?: door een geavanceerde manier van beeldbewerken komen foto’s van schrijvers van voor de uitvinding van de film tot leven. En zo kunt u bijvoorbeeld Stéphane Mallarmé zijn gedicht ‘Le vierge, le vivace et le bel aujoud’hui’ zien én horen voorlezen. Ook onder anderen Théophile Gautier, Arthur Rimbaud en Charles Baudelaire zijn op deze manier op Youtube tot leven gekust. Fascinerend, maar ook een beetje mal. Via De Papieren Man.

Jan Siebelink — Suezkade (2008)

Kijkt u eens aan. Een voortreffelijke, nieuwe roman van een bestsellende schrijver. Waarom in hemelsnaam deze alhier bespreken? Welnu, omdat ondergetekende op zeer bescheiden wijze een gut feeling heeft voor de décadence littéraire, en Suezkade kan mijns inziens hieronder geschaard worden. Dat aan werk van Siebelink dit predikaat gegeven kan worden is niets nieuws: zo schijnt het nimmer door mij gelezen Nachtschade (1975) behoorlijk decadent te zijn. Het is wat mij betreft echter iets te ver in de tijd verwijderd van the real thing om echt tot het decadentisme te kunnen behoren. Ook Suezkade kan ik niet onder het kopje polderdecadentisme scharen, maar opvallende en mij zeer behagende affiniteit heeft het hier zeker mee. […]

Kijkt u eens aan. Een voortreffelijke, nieuwe roman van een bestsellende schrijver. Waarom in hemelsnaam deze alhier bespreken? Welnu, omdat ondergetekende op zeer bescheiden wijze een gut feeling heeft voor de décadence littéraire, en Suezkade kan mijns inziens hieronder geschaard worden. Dat aan werk van Siebelink dit predikaat gegeven kan worden is niets nieuws: zo schijnt het nimmer door mij gelezen Nachtschade (1975) behoorlijk decadent te zijn. Het is wat mij betreft echter iets te ver in de tijd verwijderd van the real thing om echt tot het decadentisme te kunnen behoren. Ook Suezkade kan ik niet onder het kopje polderdecadentisme scharen, maar opvallende en mij zeer behagende affiniteit heeft het hier zeker mee. […]

Het bijna vergeten oeuvre van de Belg Guillaume Lekeu (1)

Op 21 januari 1894, één dag na zijn vierentwintigste verjaardag, stierf in Angers de Belgische componist Guillaume Lekeu. Tyfuskoorts maakte een einde aan de veelbelovende carrière, die hem als beginnend musicus wachtte. Hij was ervan overtuigd dat men zich moest losmaken van al te directe invloeden indien je een heel eigen geluid wilde creëren. En … Lees verder “Het bijna vergeten oeuvre van de Belg Guillaume Lekeu (1)”

Stéphane Mallarmé — Een tegenstem temidden van ontstemming

Seizoensgevoeligheid Zoals zoveel dichters in verscheidene landen, en met totaal verschillende achtergronden en impulsen, heeft ook de Fransman Stéphane Mallarmé (1842-1898) zich meer dan eens laten inspireren door jaargetijden. Met zijn gevoelige aard kon hij ook datgene ondergaan wat niet in principe met het jaargetijde in kwestie in verband wordt gebracht. Zo heeft hij dat … Lees verder “Stéphane Mallarmé — Een tegenstem temidden van ontstemming”