Zoekresultaten voor: polderdecadent

Polderdecadentisme: Henri Borel

Henri Borel was, als je het mij vraagt, een schrijver met vreemde voorkeuren. Zo komen de topoi ‘kleine kinderen’ en ‘prostitutie’ in zijn werk op een nogal opvallende manier aan bod. Wellicht wat kort door de bocht, maar er zit een beetje een luchtje aan. Lodewijk van Deyssel verwoordde dat reeds in zijn bespreking van Borels eerste boek, de destijds immens populaire roman Het Jongetje uit 1899. Van Deyssel sprak van een ‘kwijlenden stijfselstijl’ waar ‘de lezer wee van wordt en onwillekeurig geluiden [door] begint te maken, die de voorbijgangers ontsteld doen stil staan.’ […]

Polderdecadentisme-voetnoot

Jules Schürmann (1878-1958) schreef enkele dichtbundels die je zo nu en dan antiquarisch tegenkomt. Die uitgaven zien er doorgaans leuk uit, maar een echt briljant dichter was hij bepaald niet. Wél liet hij zich, ietwat tevergeefs dus, inspireren door enkele Franse schrijvers die in de Nederlandse letteren weinig sporen hebben achtergelaten. […]

Polderdecadentisme (8b)

Kijk nu! Het is uiteraard vast simpelweg een gek toeval, maar vorig jaar zette ik, dankzij Paul S., J.L. Gregory bij in de galerij der polderdecadenten en nu blijkt iemand (een trouwe lezer?) hem op Wikipedia bij enkele groten der decadentistische aarde te hebben geschaard: ‘Nederlandse schrijvers met zo’n langere of kortere decadente periode zijn … Lees verder “Polderdecadentisme (8b)”

Polderdecadentisme (13)

Deze maal betreft het het romannetje Ombres Chinoises (1924) van Marguerite Schürmann: de echtgenote van de eerder genoemde Jules Schürmann. Ik noem dit voor het gemak maar polderdecadentisme, hoewel ik het ook had kunnen plaatsen in de eveneens boeiende categorie ‘lesbos in de literatuur.’ Het is een bijzonder geval van een tekst waarvan het niet … Lees verder “Polderdecadentisme (13)”

Polderdecadentisme (12)

Dit is wel een heel zwakke variant, maar ik noem hem voor de volledigheid. Deze maal betreft het het debuutbundeltje Aan den verlaten vijver (1909) van Jan Greshoff De link met het decadentisme, dat Greshoff zijn ‘moderne’ Fransche literatuur kende, blijkt in dit bundeltje eigenlijk enkel uit de auteurs van wie hij enkele motto’s ontleende: … Lees verder “Polderdecadentisme (12)”

Polderdecadentisme (11)

Frits Lapidoth acht ik door zijn roman Goëtia bekend bij alle polderdecadentisten. Maar toen ik het zojuist gedigitaliseerde Elsevier’s Geïllustreerd Maandschrift doorbladerde, stuitte ik op nog weer eens op zijn al eeuwen door mij gezochte novellenbundel Moderne Problemen (1890). Gezocht vanwege het verhaal ‘Het klare gif’, want daarin schijnt Lapidoth ‘zich geïnspireerd te hebben op … Lees verder “Polderdecadentisme (11)”

Polderdecadentisme (10)

Eerder attendeerde ik u al op J.L. Pierson en diegenen die de moeite hebben genomen het stuk te lezen zullen weten dat hij met Ellen Forest getrouwd is geweest. Dat zij van d’Annunzio hield wist ik en dat zij ook mislukt decadent heeft gedaan verbaast dan ook niet. André de Ridder vat het in zijn … Lees verder “Polderdecadentisme (10)”

Polderdecadentisme (9)

Deze maal afkomstig van Bernard Canter: De Geraffineerde. Een Roman van Dag- en Voetlicht (Amsterdam, Vennootschap Letteren en Kunst 1915). Ik stuitte er zojuist op en de titel wekte direct mijn interesse natuurlijk. En ja hoor!: het gaat over de reuzefatale vrouw Adrienne. Een flutverhaaltje en een soort sleuteroman over Royaards, dacht ik, maar leuker … Lees verder “Polderdecadentisme (9)”

Polderdecadentisme (8)

Jan Lodewijk Pierson Jr. (1893-1979) — kleinzoon van — trachtte zich onder zijn pseudoniem J.L. Gregory opvallend nadrukkelijk te plaatsen in de traditie der decadence littéraire. Zonder veel succes. In de zojuist verschenen aflevering (6-3) van het literair-historisch tijdschrift Zacht Lawijd vertel ik zijn vergeten verhaal.

Polderdecadentisme (7)

Een aardige polderdecadentisme-voetnoot vinden we in de roman Res, non Verba – Leo Verberne (Amsterdam, Veen 1914) door ene A.L. Terego. Vast een pseudoniem, maar ik heb geen idee van wie. De heer L.P. te A. die mij de roman aandroeg, weet het ook niet, dus dan is verder zoeken nutteloos. Beschreven wordt de gang … Lees verder “Polderdecadentisme (7)”