Eerder attendeerde ik u al op J.L. Pierson en diegenen die de moeite hebben genomen het stuk te lezen zullen weten dat hij met Ellen Forest getrouwd is geweest. Dat zij van d’Annunzio hield wist ik en dat zij ook mislukt decadent heeft gedaan verbaast dan ook niet. André de Ridder vat het in zijn recensie van haar boek Passiebloemen (1909) op belezen wijze samen:
‘Ik vind in Passiebloemen noch de gezonde, sterke onstuimige erotiek van ’n Zola of ’n Maupassant, ’n Mirbeau of ’n Lemmonier (denk op La Faute de l’Abbé Mouret, op Le Calvaire, op l’Homme en amour), noch de vreemdsoortige, treiterige perversiteit van ’n Rachilde, ’n Lorrain, ’n Huysmans, in werken lijk Les hors-nature, Monsieur de Phocas, Là Bas. Juist omdat ik zoveel van die werken houd, heb ik zoo weinig over voor pseudo-luxuur werken lijk Passiebloemen. Nochtans: quand les femmes s’y mettent!’ (In De Boomgaard 1909-1910, 9e nr., p.571.)