Nogmaals de dode stad Brugge Om in dit cultuurmagazine het maken van ongewenste — en vanzelfzprekend onbedoelde — stiefkinderen in de kunsten zo goed mogelijk te vermijden, nemen we de draad van het ‘dode Brugge’ hier nog een keer op, en wijzen we op het bestaan van de film Brugge, die stille, in 1981 gerealiseerd … Lees verder “Bruges la morte verfilmd door Roland Verhavert”
Het dode Brugge als thema van Korngolds veristische opera Inhakend op de heden door Erik Schoonhoven aangekondigde lezing over de mythe van de stad Brugge in het werk van de Italiaanse dichter Marino Moretti, verwijzen we u graag naar een reeds eerder in dit elektronische tijdschrift verschenen bijdrage over de componist Erich Wolfgang Korngold (1897-1957), … Lees verder “Georges Rodenbachs Bruges la morte in muziek: Die tote Stadt“
De beste romans uit de periode van 1880 tot en met 1900. Van Rachilde tot Huysmans: alle veertig goed! […]
Twee carrières Gustav Mahler noemde de tienjarige zonder aarzeling een genie, nadat deze hem een zelf gecomponeerde cantate had voorgespeeld. Een jaar later schreef hij een ballet dat bij de première in de Weense Hofopera een sensatie werd. De befaamde pianist Artur Schnabel (1882-1951) was diep onder de indruk van zijn Pianosonate in E en … Lees verder “Het vergeten wonderkind — Erich Wolfgang Korngold”
Het klassieke voorbeeld van de symbolistische stadsvoorstelling is te vinden in de roman Bruges-la-Morte van George Rodenbach (1855-1898) uit 1892 waarin een verstild, uitgestorven, doods Brugge als decor dient voor het heftige verdriet dat de protagonist heeft over het verliezen van zijn geliefde dame. […]
