Ik wou net de wereld attenderen op een bescheiden geval van Gorter-epigonisme in het bundeltje Sonnetten en Verzen van G.H. Priem uit 1891, maar Van Deyssel was mij uiteraard al voor, bedacht ik, dus het volstaat om hem te citeren (altijd leuk natuurlijk): ‘Daar is b.v. het bundeltje “Sonnetten en zangen” van den schrijver G.H. … Lees verder “In de marge (7)”
Auteur: Sander Bink
‘Het raadsel der onleesbaarheid’ met betrekking tot 1900
Karel van het Reve, ‘Literatuurwetenschap – Het raadsel der onleesbaarheid.’ Daar moesten we weer eens zeer sterk aan denken bij het zojuist ‘lezen’ [is uitlachen. Kom op zeg, doe normaal! Haspels en Poelhekke in verband met ‘autonoom literaire bla bla’?] van ‘Literatuuropvattingen als denkstijl. Over de verbreiding van normen in het literaire veld rond 1900’ … Lees verder “‘Het raadsel der onleesbaarheid’ met betrekking tot 1900”
‘Decadenten-Kunst’
Zo luidt de titel van een (ongetwijfeld wildzeldzame) brochure uit 1902 geschreven door een R.[ooms] K.[atholiek] Pr.[iester] (ene L. Hebrans S.J.), waarin in Nordau-stijl geageerd wordt tegen de literaire kunst der jonge Katholieken. Enige treffende en bijzonder aardige fragmenten: ‘(…) maar met hunne litteratuur kunnen wij geen vrede hebben; en juist omdat deze scherpe grens … Lees verder “‘Decadenten-Kunst’”
Polderdecadentisme (7)
Een aardige polderdecadentisme-voetnoot vinden we in de roman Res, non Verba – Leo Verberne (Amsterdam, Veen 1914) door ene A.L. Terego. Vast een pseudoniem, maar ik heb geen idee van wie. De heer L.P. te A. die mij de roman aandroeg, weet het ook niet, dus dan is verder zoeken nutteloos. Beschreven wordt de gang … Lees verder “Polderdecadentisme (7)”
Decadentie/Emmanuelle
Dank u. Ik wou nog een voetnoot over decadentie toevoegen: gister zag ik de eerste Emmanuelle. Een meesterlijke film, met een knetterfunky soundtrack en een groot ‘seventies’-sfeerbeeld. Wat is nu de link nu met de décadence? In de tweede helft van de film is de roodharige Emmanuelle getuige van enkele Oosterse wreedheden, doch schept daar … Lees verder “Decadentie/Emmanuelle”
De Nederlandse Peladan
Da’s eigenlijk Rensburg, dacht ik toen ik zojuist J.K. Rensburg 1870-1943. Een joodse graalzoeker zo’n beetje herlas. Maar ach, wie kent hem nog, Rensburg? Zijn biograaf (M. Entrop) is gestrand, meen ik te weten, dus binnenkort kent helemaal niemand hem meer. Precies zoals het gaat ook wel weer.
Gezien: ‘Fascination’
Speciaal voor de liefhebbers van de leukste kant van het fin-de-siecle (vampirisme, nihilisme, lesbianisme, dood, krankheid, enzo) keken wij net Jean Rollins Fascination. Nu ben ik altijd wat huiverig voor post-1970-horror, maar deze in 1905 spelende beeldplaat is, lieve lezers, een aanrader voor de liefhebbers hoor!
Decadente aanwinsten
Kijk nu: vandaag stuitte ik in de prachtcollectie van de baas op twee boekjes die op zichzelf niet zeldzaam zijn, maar die ik wel al jaren eens wilde lezen en dus leuk op de stapel ongelezen – Franse – decadenten – want – mijn – Frans – is – niet – zo – goed – … Lees verder “Decadente aanwinsten”
Polderdecadentisme-oproep
Hier had een een stukje moeten staan over de roman De Berg der Pagoden (Bohn 1902) van Hans Steengracht (pseud. A.D. van der Gon Netscher, 1876-196?). Echter, geen antiquaar in Nederland kan mij het boek op het moment leveren. Hoewel het bijvoorbeeld wel in de Koninklijke Bibliotheek aanwezig is, is dit een van die zeldzame … Lees verder “Polderdecadentisme-oproep”
Mademoiselle Gigi
Het boek heb ik helaas niet gelezen, maar aanstaande vrijdag, 19 januari, is om 21.00 op TV5 een nieuwe filmversie van Gigi te zien. Colette’s roman speelt in het Parijs van 1900.