Tag: gedicht

Hugo von Hofmannsthal — Reiselied in handschrift

Van een antiquaar die het niet meer kon verkopen, kreeg ik in augustus verleden jaar een boek uit 1942 met 45 Duitse gedichten in facsimile van het oorspronkelijke handschrift. Slechts enkele daarvan behoren toe aan auteurs van rond 1900. […]

Van een antiquaar die het niet meer kon verkopen, kreeg ik in augustus verleden jaar een boek uit 1942 met 45 Duitse gedichten in facsimile van het oorspronkelijke handschrift. Slechts enkele daarvan behoren toe aan auteurs van rond 1900. […]

Een erg triest herfstgedicht van Van de Woestijne

’t Is triestig dat het regent in den herfst,/ dat het moe regent in den herfst, daar buiten./ – En wat de bloemen wégen in den herfst;/ – en de óude regen lekend langs de ruiten…. […]

’t Is triestig dat het regent in den herfst,/ dat het moe regent in den herfst, daar buiten./ – En wat de bloemen wégen in den herfst;/ – en de óude regen lekend langs de ruiten…. […]

Een onbekend ‘gedicht’ van Carel de Nerée tot Babberich

Wie van de vele trouwe, nerveuze lezers hier weet dat de verfijnde dandykunstenaar, ‘de Nederlandse Aubrey Beardsley’, De Nerée tot Babberich, prachtige brieven schreef? Niet al te veel waarschijnlijk, want deze brieven bevinden zich doorgaans in moeilijke toegankelijke (particuliere) archieven of, dankzij Dick V., in enkele dozen en tassen in kopie veilig boven op mijn boekenkast. […]

Wie van de vele trouwe, nerveuze lezers hier weet dat de verfijnde dandykunstenaar, ‘de Nederlandse Aubrey Beardsley’, De Nerée tot Babberich, prachtige brieven schreef? Niet al te veel waarschijnlijk, want deze brieven bevinden zich doorgaans in moeilijke toegankelijke (particuliere) archieven of, dankzij Dick V., in enkele dozen en tassen in kopie veilig boven op mijn boekenkast. […]

‘Herfst’

De wolken drijven en de golven stroomen,/
De zwaluwzwermen vliegen naar het Zuiden./
O wilde wind, wat wil uw lied beduiden?/
Is ’t wel de wind die weeklaagt in de boomen?/

Nog bloedt mijn wond; waar bloeien balsemkruiden?/
Een wreed verleden heeft mijn vreugd genomen/
En wie ik wachtte zal tot mij niet komen./
Is ’t voor een doode, dat die klokken luiden? […]

De wolken drijven en de golven stroomen,/
De zwaluwzwermen vliegen naar het Zuiden./
O wilde wind, wat wil uw lied beduiden?/
Is ’t wel de wind die weeklaagt in de boomen?/

Nog bloedt mijn wond; waar bloeien balsemkruiden?/
Een wreed verleden heeft mijn vreugd genomen/
En wie ik wachtte zal tot mij niet komen./
Is ’t voor een doode, dat die klokken luiden? […]

De zomer bezongen

Door Jules Schürmann (1873-1927) deze maal. Een niet oninteressante vergeten componist en dichtertje aan wie ik te zijner tijd, als het minder zomers weer is, eens een langer bericht zal wijden. Zomer De zon die langzaam vlammend-rood gaat zinken Straalt glinster-gouden gloeden over ’t veld En doet de gele, volle halmen blinken Waarover zigzaggend een … Lees verder “De zomer bezongen”

Het voorjaar bezongen

Op nogal misantropische wijze door Jean Richepin in het openings- en titelgedicht uit zijn Baudelariaanse, ietwat decadente bundeltje Les Blasphèmes uit 1884: Ah! ne me parlez pas du printemps! Zut! Assez ! Je le sais parbleu bien, que les froids sont passés, Que ma fenêtre close au soleil s’est ouverte, Et que les cieux sont … Lees verder “Het voorjaar bezongen”