Teksten en muziek uit het Belgische fin de siècle

De dagen dat het nacht is voor mij, twee cd’s met teksten en muziek uit het Belgische fin de siècle van onder meer Cyriel Buysse, Eugène Ysaye, Stijn Streuvels, Karel van de Woestijne, Herman Teirlinck en Guillaume Lekeu. Meer informatie op Neder-L.

De dagen dat het nacht is voor mij, twee cd’s met teksten en muziek uit het Belgische fin de siècle van onder meer Cyriel Buysse, Eugène Ysaye, Stijn Streuvels, Karel van de Woestijne, Herman Teirlinck en Guillaume Lekeu. Meer informatie op Neder-L.

Een erg triest herfstgedicht van Van de Woestijne

’t Is triestig dat het regent in den herfst,/ dat het moe regent in den herfst, daar buiten./ – En wat de bloemen wégen in den herfst;/ – en de óude regen lekend langs de ruiten…. […]

’t Is triestig dat het regent in den herfst,/ dat het moe regent in den herfst, daar buiten./ – En wat de bloemen wégen in den herfst;/ – en de óude regen lekend langs de ruiten…. […]

Een onbekend ‘gedicht’ van Carel de Nerée tot Babberich

Wie van de vele trouwe, nerveuze lezers hier weet dat de verfijnde dandykunstenaar, ‘de Nederlandse Aubrey Beardsley’, De Nerée tot Babberich, prachtige brieven schreef? Niet al te veel waarschijnlijk, want deze brieven bevinden zich doorgaans in moeilijke toegankelijke (particuliere) archieven of, dankzij Dick V., in enkele dozen en tassen in kopie veilig boven op mijn boekenkast. […]

Wie van de vele trouwe, nerveuze lezers hier weet dat de verfijnde dandykunstenaar, ‘de Nederlandse Aubrey Beardsley’, De Nerée tot Babberich, prachtige brieven schreef? Niet al te veel waarschijnlijk, want deze brieven bevinden zich doorgaans in moeilijke toegankelijke (particuliere) archieven of, dankzij Dick V., in enkele dozen en tassen in kopie veilig boven op mijn boekenkast. […]

‘Herfst’

De wolken drijven en de golven stroomen,/
De zwaluwzwermen vliegen naar het Zuiden./
O wilde wind, wat wil uw lied beduiden?/
Is ’t wel de wind die weeklaagt in de boomen?/

Nog bloedt mijn wond; waar bloeien balsemkruiden?/
Een wreed verleden heeft mijn vreugd genomen/
En wie ik wachtte zal tot mij niet komen./
Is ’t voor een doode, dat die klokken luiden? […]

De wolken drijven en de golven stroomen,/
De zwaluwzwermen vliegen naar het Zuiden./
O wilde wind, wat wil uw lied beduiden?/
Is ’t wel de wind die weeklaagt in de boomen?/

Nog bloedt mijn wond; waar bloeien balsemkruiden?/
Een wreed verleden heeft mijn vreugd genomen/
En wie ik wachtte zal tot mij niet komen./
Is ’t voor een doode, dat die klokken luiden? […]

Oscar Wilde in Nederland voetnoot (3)

De Ziel van Smart Na lezing van Oscar Wilde’s ‘De Profundis’ Op mijnen levensweg ontmoette ik Smart En zag dat ik haar niet ontvluchten kon. Zij stond en staarde me aan met ’t donker oog En zei mijn naam met kalme, klare stem, Terwijl haar hand zich op mijn schouder lei. Maar ik, in wild … Lees verder “Oscar Wilde in Nederland voetnoot (3)”

Oscar Wilde in Nederland voetnoot (2)

Een vriend Als ’t Londensche volk Oscar Wilde aanschouwt ’t Gerechtshof betredend, dan joelt het en jouwt En scheldt hem een ‘schurk’, een ‘piek-fijne-schavuit.’ Ook klassehaat laait er de menigte uit Die gaat in al stijgende dreiging tekeer… En wie mèt hem gaan, zijn bedacht op verweer…. Temidden dier horde vol nijd en venijn, Daar … Lees verder “Oscar Wilde in Nederland voetnoot (2)”

‘Schijn en Wezen’

Zoudt ge ’t Lied van Schijn en Wezen, Free, niet meer met Walden vullen? Hoe gij ’t vaste pad voor ’t mulle Dra verliet en -’t was te vreezen – Gaandeweg er braakt uw spullen? Zoudt gij, die ’t maatschappelijk Schijnen Door uw Wezen dacht te bannen, U niet zóo kunnen vermannen, Dat gij laat … Lees verder “‘Schijn en Wezen’”

De zomer bezongen

Door Jules Schürmann (1873-1927) deze maal. Een niet oninteressante vergeten componist en dichtertje aan wie ik te zijner tijd, als het minder zomers weer is, eens een langer bericht zal wijden. Zomer De zon die langzaam vlammend-rood gaat zinken Straalt glinster-gouden gloeden over ’t veld En doet de gele, volle halmen blinken Waarover zigzaggend een … Lees verder “De zomer bezongen”

Het voorjaar bezongen

Op nogal misantropische wijze door Jean Richepin in het openings- en titelgedicht uit zijn Baudelariaanse, ietwat decadente bundeltje Les Blasphèmes uit 1884: Ah! ne me parlez pas du printemps! Zut! Assez ! Je le sais parbleu bien, que les froids sont passés, Que ma fenêtre close au soleil s’est ouverte, Et que les cieux sont … Lees verder “Het voorjaar bezongen”