Polderdecadentisme (6)

Dat de ooit zeer veelgelezen Reinier van Genderen Stort wel van oververfijndheid werd beschuldigd was me bekend, doch heel lang heb ik daar nooit bij stilgestaan, tot de heer L.P. te A. mij onlangs op een recensie van diens roman De  Grijsaard en de Jongeling (Amsterdam, Querido 1919) in Den Gulden Winckel attendeerde: ‘Het ware … Lees verder “Polderdecadentisme (6)”

Een vraag over een Besliste Volzin

Een Besliste Volzin (No. 33 in de De Beuk uitgave, 1954) van Neerlands ‘enige echte’ decadent Jacob Israël de Haan luidt: ‘Er is een boek van Ernest Downson met platen van Aubrey Beardsley. Ik heb dat boek nooit willen bezitten, omdat ik dan het verlangen ernaar kwijt zou zijn.’ Welk boek bedoelt De Haan? Er … Lees verder “Een vraag over een Besliste Volzin”

Fictieve receptie van Octave Mirbeau (2)

Een tweede geval van de fictieve receptie van Mirbeau in de Nederlandse literatuur van rond 1900 werd mij aangedragen door trouwe lezeres en bibliofiel R.S.: waarschijnlijk de enige jongedame in Nederland die voor haar genoegen Wagenvoort, Reyneke van Stuwe of Anna van Gogh-Kaulbach leest. In diens roman Moeder (1909) trof ze de volgende opmerkelijke passage:

Meer decadence van Dedalus

Mocht men half januari in Londen zijn dan kan, zo men wil, het volgende evenement bezocht worden: Decadence and Noir from Dedalus at 7.30 on 16 January 2007 at The French Institute 17, Queensberry Place, London,SW7: ‘Dedalus’s list has been inspired by the French literary fantasy tradition and has carried on that tradition to the … Lees verder “Meer decadence van Dedalus”

Fictieve receptie van Octave Mirbeau

Mirbeau (Le Jardin de Supplices, 1899 en Le Journal d’unne Femme de Chambre, 1900 zijn zijn beroemdste en beruchtste boeken) was mijns inziens een van de grootste Franse schrijvers van rond 1900. In Nederland heeft hij geloof ik weinig sporen achtergelaten. Een vermakelijk fictief spoor van zijn nihilistisch, anarchistisch naturalisme is echter te vinden in … Lees verder “Fictieve receptie van Octave Mirbeau”

‘The spirit of Aubrey Beardsley’

Bekeken film: ‘Death Bed – The Bed that eats‘ (U.S. ’77. Regisseur: George Barry). Een vergeten cult-item over, ja inderdaad, een bed dat mensen en dingen opeet. Wat heeft dat nu met het fin-de-siècle te maken? Welnu, het bizarre geheel wordt in de film verteld door [de geest van] Aubrey Beardsley. Waarom? Geen idee, maar … Lees verder “‘The spirit of Aubrey Beardsley’”

Polderdecadentisme (5)

Deze heb ik niet zelf gevonden, want Bel wijdt er een alinea aan in haar (voor ondergetekende overigens, samen met o.a. Praz’ La carne, la morte e il diavolo…,  een levensbepalend boek) Nederlandse literatuur in het fin de siècle: Bij den vijver der sfinx van Henri Louis Rigail Certon (Den Haag, Veenstra [1900]). Een zevenderangs roman die bij ook maar … Lees verder “Polderdecadentisme (5)”

Vergeten eindeeuwsche Nederlandse romans…

…die ik graag eens zou willen lezen doch die niet te vinden zijn, want van de aardbodem verdwenen lijken. Ja, ze zijn in een enkele UB of KB aanwezig, doch daar veelal enkel ter inzage en dat leest niet echt lekker: – Benno, De nieuwe verborgenheden van Amsterdam. Smit [1896] – Jean Lefort Bulee, Een greep uit het … Lees verder “Vergeten eindeeuwsche Nederlandse romans…”