Nieuwe uitgaven

Het is hier loeiheet, iedereen is op vakantie, maar ik werk gewoon tussen de boeken. Ik ga zo weer met Huysmans aan de Amstel zitten, maar ik heb toch even een — toegegeven, zeer bondige — melding van enkele in de laatste maanden verschenen, boeiende boeken, waar hier hopelijk spoedig nader op ingegaan kan worden: … Lees verder “Nieuwe uitgaven”

H.[ilda] D.[oolittle]

De Amerikaanse, modernistische dichteres H.D. kende ik eigenlijk alleen van haar mysterieuze naam en wat ik wist van haar werk gaf mij niet direct aanleiding me in haar of haar werk te verdiepen. Ik stuitte echter onlangs op een studie die mij wel nieuwsgierig maakt en haar ook binnen ons rond1900-interesseveld brengt. Het betreft dit … Lees verder “H.[ilda] D.[oolittle]”

(Decadente) aanwinsten (5)

Veel boeken voor weinig geld: dat leest voor een man wel zo lekker, om Reve te parafraseren. -A.M. Musschoot (red.), Van Nu en Straks (1893-1901). Bloemlezing (1982). Een wel wat selectieve; vooral de grote namen uit het beroemde Vlaamse tijdschrift. Veel bekends, maar ook bijvoorbeeld door mij nog niet eerder gelezen vroege, mooie verhalen van … Lees verder “(Decadente) aanwinsten (5)”

Huysmans in Holland (3)

Hard bewijs heb ik er niet voor, er is vrijwel niets over hem bekend of in ieder geval zeer weinig over hem geschreven (wat ik, bedenk ik me nu, spoedig eens wil gaan doen), maar ik had en heb sterk de indruk dat Adriaan van Oordt – het ‘beroemdst’ door de mystiek-middeleeuwse romans Irmenlo (1896) … Lees verder “Huysmans in Holland (3)”

Jan Hofker & Remy de Gourmont

Een beetje neerlandicus of literair-historisch geschoolde lezer kent naar ik aanneem – voornamelijk door het opstel dat Diepenbrock er over schreef – het belang van Remy de Gourmonts Le Latin Mystique (1892). Minder bekend, maar vele malen mooier, verfijnder en decadenter zijn mijns inziens de verhalen die De Gourmont in 1893 bundelde in Le Fantôme. … Lees verder “Jan Hofker & Remy de Gourmont”

Fictieve receptie van d’Annunzio

Die vinden we deze maal bij onze schrijfster van de week ‘Ellen’ en wel in haar bestseller en literair-historische mijlpaal Een vriendschap uit 1910: Gister avond thuis komend van een concert, waar nòch concertgevers of publiek eenige warmte afstraalden, wachtte mij, behalve het vuur in mijn haardje, ‘Le Feu’ [Il Fuoco, 1900] van d’Annunzio. Het … Lees verder “Fictieve receptie van d’Annunzio”

Oscar Wilde in Nederland voetnoot (3)

De Ziel van Smart Na lezing van Oscar Wilde’s ‘De Profundis’ Op mijnen levensweg ontmoette ik Smart En zag dat ik haar niet ontvluchten kon. Zij stond en staarde me aan met ’t donker oog En zei mijn naam met kalme, klare stem, Terwijl haar hand zich op mijn schouder lei. Maar ik, in wild … Lees verder “Oscar Wilde in Nederland voetnoot (3)”

(Decadente) aanwinsten (5)

Op de zonnige zondagmiddag op de lokale boekenmarkt zowaar eens een paar leuke boekkies gekocht. Niks ouds of zeldzaams, maar voor 14 euro een leuk stapeltje leesvoer. -Aristide von Bienefeldt, Bekentenissen van een stamhouder (2002). Dit lijkt me een neo-decadente roman van een interessante auteur . -Richard Ellmann, Oscar Wilde. De welbekende biografie in pocketvorm, … Lees verder “(Decadente) aanwinsten (5)”

Oscar Wilde in Nederland voetnoot (2)

Een vriend Als ’t Londensche volk Oscar Wilde aanschouwt ’t Gerechtshof betredend, dan joelt het en jouwt En scheldt hem een ‘schurk’, een ‘piek-fijne-schavuit.’ Ook klassehaat laait er de menigte uit Die gaat in al stijgende dreiging tekeer… En wie mèt hem gaan, zijn bedacht op verweer…. Temidden dier horde vol nijd en venijn, Daar … Lees verder “Oscar Wilde in Nederland voetnoot (2)”

Polderdecadentisme (13)

Deze maal betreft het het romannetje Ombres Chinoises (1924) van Marguerite Schürmann: de echtgenote van de eerder genoemde Jules Schürmann. Ik noem dit voor het gemak maar polderdecadentisme, hoewel ik het ook had kunnen plaatsen in de eveneens boeiende categorie ‘lesbos in de literatuur.’ Het is een bijzonder geval van een tekst waarvan het niet … Lees verder “Polderdecadentisme (13)”