Scandinavische zomer: Pan (1894) van Knut Hamsun

Naast Strindberg en Ibsen is Knut Hamsun denkelijk de derde Scandinavische schrijver van wie een beetje doorgewinterde Nederlandse lezer op z’n minst de naam kent. Rond 1900 was hij ook hier te lande immens populair, om later weer verguisd en haast in vergetelheid te raken, zoals hier uitvoerig toegelicht wordt. Zijn niet al te zuivere politieke … Lees verder “Scandinavische zomer: Pan (1894) van Knut Hamsun”

Scandinavische zomer: Phedra (1883) van Herman Bang

De boeken van Stieg Larsson liggen intussen weer op grote stapels in de kringloopwinkel, maar alles wat Scandinavisch lijkt nog steeds leuk en hip. Je bent geen doorsneeburger als je je niet opsluit met dvd’s van allerlei Zweedse, slechte crimi’s. Dan maar geen doornseeburger. Ik heb een keer tien minuten van zo’n dvd gezien, en … Lees verder “Scandinavische zomer: Phedra (1883) van Herman Bang”

Literatuur en engagement: Georges Eekhoud (1854-1927)

De Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience en het Letterenhuis presenteren een dubbeltoonstelling over het leven, het werk en het bijzondere engagement van Georges Eekhoud (1854-1927), een in Antwerpen geboren Franstalige auteur. Hij schreef vooral over verschoppelingen en mensen die ondanks zichzelf aan de rand van de maatschappij stonden. Hij was een van de eersten die homoseksualiteit op een positieve manier aan bod lieten komen in hun romans, wat hem in 1900 een geruchtmakend proces opleverde. […]

De Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience en het Letterenhuis presenteren een dubbeltoonstelling over het leven, het werk en het bijzondere engagement van Georges Eekhoud (1854-1927), een in Antwerpen geboren Franstalige auteur. Hij schreef vooral over verschoppelingen en mensen die ondanks zichzelf aan de rand van de maatschappij stonden. Hij was een van de eersten die homoseksualiteit op een positieve manier aan bod lieten komen in hun romans, wat hem in 1900 een geruchtmakend proces opleverde. […]

De decadente zon – Ernest Dowson vertaald

‘Transition’ van Ernest Dowson (1867-1900) is een traditioneel afscheidsgedicht: de spreker staat aan het einde van de zomer en zegt zijn geliefde vaarwel. De beelden waarin Dowson zijn levensgevoel verwoordt zijn al even bekend – de ondergaande zon, het vallen van bladeren, de aantocht van de winter – maar dit doet niets af aan de kunst waarmee Dowson ze samenweeft. […]

‘Transition’ van Ernest Dowson (1867-1900) is een traditioneel afscheidsgedicht: de spreker staat aan het einde van de zomer en zegt zijn geliefde vaarwel. De beelden waarin Dowson zijn levensgevoel verwoordt zijn al even bekend – de ondergaande zon, het vallen van bladeren, de aantocht van de winter – maar dit doet niets af aan de kunst waarmee Dowson ze samenweeft. […]

Beardsleys Under the Hill (1904) in Nederland

Nog meer opvallende (Engelse) kunst- en literatuurhistorische feiten uit het fin de siècle in De Kroniek: ‘De essentie van het Engelse Decadentisme is samengevat in de veertig bladzijden van Aubrey Beardsley’s “romantic novel” Under the Hill (deels gepubliceerd in The Savoy; in 1904 postuum in boekvorm, maar hier dient te worden opgemerkt dat de verkrijgbare versie sterk … Lees verder “Beardsleys Under the Hill (1904) in Nederland”

‘When the world was five centuries younger’ — Johan Huizinga en Baron Corvo

Sta me toe een klein detail toe te voegen aan het verder complete en interessante verhaal van Wessel Krul in het door u uiteraard ondertussen van kaft tot kaft gelezen Lopende Vuurtjes. In zijn artikel ‘Teleurstellingen en ontdekkingen. Johan Huizinga en Engeland, 1899-1914’ schrijft hij: [Huizinga heeft] herhaaldelijk aangegeven hoeveel de cultuur van het fin de siècle voor … Lees verder “‘When the world was five centuries younger’ — Johan Huizinga en Baron Corvo”

Een necrofiel gedicht uit 1898, gedrukt in Amsterdam

White stains (1898) is de zeer toepasselijke titel voor een van de vuigste en bizarste dichtbundels aller tijden. Niemand minder dan de beruchte uitgever Leonard Smithers liet deze bundel van cultschrijver Aleister Crowley (1875-1947) in honderd exemplaren drukken in Amsterdam. Via Zwitserland werden ze weer in Engeland verspreid. Een haast zeventiende-eeuwse drukpraktijk. […]

White stains (1898) is de zeer toepasselijke titel voor een van de vuigste en bizarste dichtbundels aller tijden. Niemand minder dan de beruchte uitgever Leonard Smithers liet deze bundel van cultschrijver Aleister Crowley (1875-1947) in honderd exemplaren drukken in Amsterdam. Via Zwitserland werden ze weer in Engeland verspreid. Een haast zeventiende-eeuwse drukpraktijk. […]

Noorse waanzin – over Knut Hamsuns Pan (1894)

In Pan, onlangs door uitgeverij De Geus in een herziene vertaling uitgebracht, bundelde de jonge Knut Hamsun al zijn talenten. Het leverde een krachtige roman op over waanzin, geweld en liefde in het hoge noorden. Ook na de moordlustige woede van de beruchtste Noor van deze eeuw, weet Hamsun te ontroeren, te verbazen en te verontrusten. […]

In Pan, onlangs door uitgeverij De Geus in een herziene vertaling uitgebracht, bundelde de jonge Knut Hamsun al zijn talenten. Het leverde een krachtige roman op over waanzin, geweld en liefde in het hoge noorden. Ook na de moordlustige woede van de beruchtste Noor van deze eeuw, weet Hamsun te ontroeren, te verbazen en te verontrusten. […]

Onserieuze kitsch uit 1885 — over Bel-Ami van Guy de Maupassant

Op 18 augustus 1886 schrijft Vincent van Gogh aan zijn broer Theo dat hij net de nieuwe roman van Guy de Maupassant, Bel-Ami (1885), gelezen heeft. Een jaar later noemt hij het boek een ‘meesterwerk’. Deze immens populaire roman (hij werd in vier maanden tijd zevenentwintig keer herdrukt) beschrijft hoe een plattelandsjongen, Georges Duroy, in Parijs op corrupte wijze hogerop probeert te komen. Als een ware Casanova weet hij allerlei vrouwen van stand voor zich te winnen, waardoor hij zich uiteindelijk opwerkt tot hoofdredacteur van een krant, en miljonair wordt. […]

Op 18 augustus 1886 schrijft Vincent van Gogh aan zijn broer Theo dat hij net de nieuwe roman van Guy de Maupassant, Bel-Ami (1885), gelezen heeft. Een jaar later noemt hij het boek een ‘meesterwerk’. Deze immens populaire roman (hij werd in vier maanden tijd zevenentwintig keer herdrukt) beschrijft hoe een plattelandsjongen, Georges Duroy, in Parijs op corrupte wijze hogerop probeert te komen. Als een ware Casanova weet hij allerlei vrouwen van stand voor zich te winnen, waardoor hij zich uiteindelijk opwerkt tot hoofdredacteur van een krant, en miljonair wordt. […]

Rimbaud in de Perpetua-reeks

‘Rimbaud ging eind negentiende eeuw op zoek naar een revolutionaire poëzie die voor iedereen toegankelijk zou zijn. Op zoek naar middelen om het bewustzijn te verruimen experimenteerde hij koortsachtig met nieuwe literaire vormen en ideeën. Zijn prozagedichten maken hem tot een van de grootste vernieuwers van de moderne poëzie.’ In de Perpetua-reeks verscheen een nieuwe mooie uitgave van de gedichten van Rimbaud, met een nawoord door Paul Claes.

‘Rimbaud ging eind negentiende eeuw op zoek naar een revolutionaire poëzie die voor iedereen toegankelijk zou zijn. Op zoek naar middelen om het bewustzijn te verruimen experimenteerde hij koortsachtig met nieuwe literaire vormen en ideeën. Zijn prozagedichten maken hem tot een van de grootste vernieuwers van de moderne poëzie.’ In de Perpetua-reeks verscheen een nieuwe mooie uitgave van de gedichten van Rimbaud, met een nawoord door Paul Claes.