Een aardige polderdecadentisme-voetnoot vinden we in de roman Res, non Verba – Leo Verberne (Amsterdam, Veen 1914) door ene A.L. Terego. Vast een pseudoniem, maar ik heb geen idee van wie. De heer L.P. te A. die mij de roman aandroeg, weet het ook niet, dus dan is verder zoeken nutteloos. Beschreven wordt de gang … Lees verder “Polderdecadentisme (7)”
Seizoensgevoeligheid Zoals zoveel dichters in verscheidene landen, en met totaal verschillende achtergronden en impulsen, heeft ook de Fransman Stéphane Mallarmé (1842-1898) zich meer dan eens laten inspireren door jaargetijden. Met zijn gevoelige aard kon hij ook datgene ondergaan wat niet in principe met het jaargetijde in kwestie in verband wordt gebracht. Zo heeft hij dat … Lees verder “Stéphane Mallarmé — Een tegenstem temidden van ontstemming”
Kijk nu: vandaag stuitte ik in de prachtcollectie van de baas op twee boekjes die op zichzelf niet zeldzaam zijn, maar die ik wel al jaren eens wilde lezen en dus leuk op de stapel ongelezen – Franse – decadenten – want – mijn – Frans – is – niet – zo – goed – … Lees verder “Decadente aanwinsten”
Dat de ooit zeer veelgelezen Reinier van Genderen Stort wel van oververfijndheid werd beschuldigd was me bekend, doch heel lang heb ik daar nooit bij stilgestaan, tot de heer L.P. te A. mij onlangs op een recensie van diens roman De Grijsaard en de Jongeling (Amsterdam, Querido 1919) in Den Gulden Winckel attendeerde: ‘Het ware … Lees verder “Polderdecadentisme (6)”
Mocht men half januari in Londen zijn dan kan, zo men wil, het volgende evenement bezocht worden: Decadence and Noir from Dedalus at 7.30 on 16 January 2007 at The French Institute 17, Queensberry Place, London,SW7: ‘Dedalus’s list has been inspired by the French literary fantasy tradition and has carried on that tradition to the … Lees verder “Meer decadence van Dedalus”
Ja, beste lezer, u leest het goed! Van klassiek weet ik niks, maar ik weet wel dat er een cultuurhistorische link tussen 70’s-punkrock en het historische fin de siècle is. Dat verzin ik niet ter plekke, da’s oud nieuws. Er kunnen hele essays over worden geschreven, maar dat is me te veel moeite en daar … Lees verder “Punkrock”
Te verschijnen de komende maanden: o.a. een nieuwe Engelse vertaling van Huysmans’ Marthe, The Decadent Handbook en The Dedalus Book of Russian Decadence.
Eduard Veterman (1901-1946) schreef in 1921 De Hoornen van de Maan (pas in 1924 uitgegeven: Den Haag, Uytgeverye vant Ryckste, in een oplage van 500 exemplaren). Ik snap werkelijk oprecht niet waarom deze roman niet bekender is. […]
Wanneer Huysmans in 1897 Schiedam bezoekt wordt hij ontvangen door ene Abbe Poelhekke (Baldick p.353). Dat is vast de Poelhekke van Het land der zon. (Zie mijn bijdrage ‘fin de siecle‘.)
Voor degenen die niet alle talen ter wereld spreken (ik bijvoorbeeld), maar toch leuke en/of malle buitenlandse eindeeuwsche ‘decadenten’ willen lezen, bij deze geheel belangeloos een eerste en niet bepaald systematische aanzet tot een incomplete ‘bibliografie’ hiervan. (Veel ervan is overigens wel gemakkelijk in het Engels te krijgen, maar nu blijven we keurig bij Nederlandstalige … Lees verder “Bibliografie”
