Iedereen die mij ook maar een beetje kent weet dat ik naast steeds vreemder wordende weinig gelezen stukjes schrijven over de meest ingewikkelde details uit de kunst en literatuur van het zogenaamde ‘fin de siècle’ (tussen aanhalingstekens, want mijn indruk is dat niemand in Nederland meer weet wat dat is) nog slechts een paar andere … Lees verder “Dance, dance, dance naar het licht met Joyce Roodnat en Loïe Fuller”
Tag: Baudelaire
Eindeloze weemoed – Lord Alfred Douglas
Lord Alfred Douglas (1870-1945) had als dichter – zo niet als mens – de pech dat hij het bed deelde met de bekendste der decadente schrijvers. Hierdoor is minder bekend dat hij naast Oscar Wildes hart ook de snaren van de Engelse dichtkunst regelmatig beroerde. Gelukkig werd op rond1900.nl al enige malen aandacht aan zijn … Lees verder “Eindeloze weemoed – Lord Alfred Douglas”
Zelfmoordbrief Baudelaire geveild
Op 1 december wordt in Parijs een wel zeer bijzonder literair document geveild. Het gaat om een brief van Charles Baudelaire (1821-1867) met de titel ‘Du suicide’, die hij schreef nadat hij in juni 1845 een poging had gewaagd zich van het leven te beroven. Het document moet tussen de 50.000 en 70.000 euro opbrengen. […]
Op 1 december wordt in Parijs een wel zeer bijzonder literair document geveild. Het gaat om een brief van Charles Baudelaire (1821-1867) met de titel ‘Du suicide’, die hij schreef nadat hij in juni 1845 een poging had gewaagd zich van het leven te beroven. Het document moet tussen de 50.000 en 70.000 euro opbrengen. […]
Henri van Booven in 1910 over persoon en werk van Edgar Allen Poe
In het geval van de ooit zeer populaire Amerikaanse schrijver, wiens tweehonderdste geboortedag een paar dagen geleden was, is niet veel aan ronde getallen-fetisjisme gedaan. Wij memoreren een bewonderaar die in 1910 een essay van ingetogen omvang over Poe schreef voor in een bundel van diens verhalen die in het Nederlands waren vertaald. […]
In het geval van de ooit zeer populaire Amerikaanse schrijver, wiens tweehonderdste geboortedag een paar dagen geleden was, is niet veel aan ronde getallen-fetisjisme gedaan. Wij memoreren een bewonderaar die in 1910 een essay van ingetogen omvang over Poe schreef voor in een bundel van diens verhalen die in het Nederlands waren vertaald. […]
Couperus’ Een lent van vaerzen (1884) en Orchideeën (1886)
Eens in de zoveel tijd (ongeveer eens per jaar) neem ik mij voor Couperus’ oeuvre integraal chronologisch te herlezen. Aangezien ik recentelijk voor spotprijzen vele delen van zijn Volledig Werk heb gescoord (en aan het scoren ben), zet ik mij ook nu weer eens aan deze taak, waarvan ik deze maal alhier verslag zal trachten te doen. In mijn geval zal dat, eerder dan op een persoonlijk leesverslag, neerkomen op een kleine bescheiden literair-historische contextualisering. […]
Eens in de zoveel tijd (ongeveer eens per jaar) neem ik mij voor Couperus’ oeuvre integraal chronologisch te herlezen. Aangezien ik recentelijk voor spotprijzen vele delen van zijn Volledig Werk heb gescoord (en aan het scoren ben), zet ik mij ook nu weer eens aan deze taak, waarvan ik deze maal alhier verslag zal trachten te doen. In mijn geval zal dat, eerder dan op een persoonlijk leesverslag, neerkomen op een kleine bescheiden literair-historische contextualisering. […]
Literaire Animal Crackers
Het is een beetje de literaire variant van André van Duins Animal Crackers — weet u nog, ’tuut-tuut-tuut, de groetjes van Ruud’?: door een geavanceerde manier van beeldbewerken komen foto’s van schrijvers van voor de uitvinding van de film tot leven. En zo kunt u bijvoorbeeld Stéphane Mallarmé zijn gedicht ‘Le vierge, le vivace et le bel aujoud’hui’ zien én horen voorlezen. Ook onder anderen Théophile Gautier, Arthur Rimbaud en Charles Baudelaire zijn op deze manier op Youtube tot leven gekust. Fascinerend, maar ook een beetje mal. Via De Papieren Man.
Het is een beetje de literaire variant van André van Duins Animal Crackers — weet u nog, ’tuut-tuut-tuut, de groetjes van Ruud’?: door een geavanceerde manier van beeldbewerken komen foto’s van schrijvers van voor de uitvinding van de film tot leven. En zo kunt u bijvoorbeeld Stéphane Mallarmé zijn gedicht ‘Le vierge, le vivace et le bel aujoud’hui’ zien én horen voorlezen. Ook onder anderen Théophile Gautier, Arthur Rimbaud en Charles Baudelaire zijn op deze manier op Youtube tot leven gekust. Fascinerend, maar ook een beetje mal. Via De Papieren Man.
(Decadente) aanwinsten (9)
-‘Esjee’, Kinderen van hun tijd (1895). Dit mag gerust de aanwinst van de laatste twee jaar genoemd worden. Ik zocht dit boek al zeker dertien jaar, of in ieder geval sinds ik er in ik meen 1995 een halve zin over las in Jacqueline Bels Nederlandse literatuur in het fin de siècle: ‘De Tijdspiegel vindt dat Levenswijding veel beter is dan Esjees eerdere boek, Kinderen van hun tijd.’ (p. 159) Titel en jaar van verschijnen wekten meteen mijn interesse, doch het boek in handen krijgen – ho maar!
-‘Esjee’, Kinderen van hun tijd (1895). Dit mag gerust de aanwinst van de laatste twee jaar genoemd worden. Ik zocht dit boek al zeker dertien jaar, of in ieder geval sinds ik er in ik meen 1995 een halve zin over las in Jacqueline Bels Nederlandse literatuur in het fin de siècle: ‘De Tijdspiegel vindt dat Levenswijding veel beter is dan Esjees eerdere boek, Kinderen van hun tijd.’ (p. 159) Titel en jaar van verschijnen wekten meteen mijn interesse, doch het boek in handen krijgen – ho maar!
Celloconcert van Dutilleux naar Baudelaire’s Les Fleurs du Mal
Amalgaam van Franse cultuur uit twee eeuwen Meer dan eens is gebleken dat tal van liefhebbers van de poëzie van Charles Baudelaire dit medium raadplegen, en daarom willen we speciaal degenen, die naast belangstelling voor het werk van deze Franse dichter ook een, vooral gevoelsmatige, band met klassieke muziek hebben. Er is bijna vier decennia … Lees verder “Celloconcert van Dutilleux naar Baudelaire’s Les Fleurs du Mal“
Het prozagedicht: ’tussenrijk tussen proza en poëzie’
In het genre van het prozagedicht staan twee benaderingen tegenover elkaar: het prozagedicht als een zeer vrije vorm van poëzie (Baudelaire) tegenover een geconcentreerde, geïntensiveerde verschijningsvorm van proza (Huysmans). Naar welke traditie voegen de Tachtigers zich als zij gaan experimenteren met dit voor Nederland nieuwe genre? En: zijn er nog sporen van die traditie terug … Lees verder “Het prozagedicht: ’tussenrijk tussen proza en poëzie’”
Stéphane Mallarmé — Een tegenstem temidden van ontstemming
Seizoensgevoeligheid Zoals zoveel dichters in verscheidene landen, en met totaal verschillende achtergronden en impulsen, heeft ook de Fransman Stéphane Mallarmé (1842-1898) zich meer dan eens laten inspireren door jaargetijden. Met zijn gevoelige aard kon hij ook datgene ondergaan wat niet in principe met het jaargetijde in kwestie in verband wordt gebracht. Zo heeft hij dat … Lees verder “Stéphane Mallarmé — Een tegenstem temidden van ontstemming”