Veel boeken voor weinig geld: dat leest voor een man wel zo lekker, om Reve te parafraseren. -A.M. Musschoot (red.), Van Nu en Straks (1893-1901). Bloemlezing (1982). Een wel wat selectieve; vooral de grote namen uit het beroemde Vlaamse tijdschrift. Veel bekends, maar ook bijvoorbeeld door mij nog niet eerder gelezen vroege, mooie verhalen van … Lees verder “(Decadente) aanwinsten (5)”
Tag: decadentisme
(Decadente) aanwinsten (5)
Op de zonnige zondagmiddag op de lokale boekenmarkt zowaar eens een paar leuke boekkies gekocht. Niks ouds of zeldzaams, maar voor 14 euro een leuk stapeltje leesvoer. -Aristide von Bienefeldt, Bekentenissen van een stamhouder (2002). Dit lijkt me een neo-decadente roman van een interessante auteur . -Richard Ellmann, Oscar Wilde. De welbekende biografie in pocketvorm, … Lees verder “(Decadente) aanwinsten (5)”
Polderdecadentisme (13)
Deze maal betreft het het romannetje Ombres Chinoises (1924) van Marguerite Schürmann: de echtgenote van de eerder genoemde Jules Schürmann. Ik noem dit voor het gemak maar polderdecadentisme, hoewel ik het ook had kunnen plaatsen in de eveneens boeiende categorie ‘lesbos in de literatuur.’ Het is een bijzonder geval van een tekst waarvan het niet … Lees verder “Polderdecadentisme (13)”
Polderdecadentisme (12)
Dit is wel een heel zwakke variant, maar ik noem hem voor de volledigheid. Deze maal betreft het het debuutbundeltje Aan den verlaten vijver (1909) van Jan Greshoff De link met het decadentisme, dat Greshoff zijn ‘moderne’ Fransche literatuur kende, blijkt in dit bundeltje eigenlijk enkel uit de auteurs van wie hij enkele motto’s ontleende: … Lees verder “Polderdecadentisme (12)”
(Decadente) aanwinsten (4)
Aangezien ik een nieuwe baan heb, heb ik mijzelve deze maal getrakteerd op enkele aankopen in de dure nieuwboekhandel. Dat leverde op: -Rowan Pelling (ed.), The Decadent Handbook. Dit is werkelijk een fenomenaal boek, om in zijn geheel te verslinden. En een rijke bron voor al mijn toekomstige decadente berichtjes. Het covert het hele decadente … Lees verder “(Decadente) aanwinsten (4)”
Polderdecadentisme (11)
Frits Lapidoth acht ik door zijn roman Goëtia bekend bij alle polderdecadentisten. Maar toen ik het zojuist gedigitaliseerde Elsevier’s Geïllustreerd Maandschrift doorbladerde, stuitte ik op nog weer eens op zijn al eeuwen door mij gezochte novellenbundel Moderne Problemen (1890). Gezocht vanwege het verhaal ‘Het klare gif’, want daarin schijnt Lapidoth ‘zich geïnspireerd te hebben op … Lees verder “Polderdecadentisme (11)”
Polderdecadentisme (10)
Eerder attendeerde ik u al op J.L. Pierson en diegenen die de moeite hebben genomen het stuk te lezen zullen weten dat hij met Ellen Forest getrouwd is geweest. Dat zij van d’Annunzio hield wist ik en dat zij ook mislukt decadent heeft gedaan verbaast dan ook niet. André de Ridder vat het in zijn … Lees verder “Polderdecadentisme (10)”
Polderdecadentisme (9)
Deze maal afkomstig van Bernard Canter: De Geraffineerde. Een Roman van Dag- en Voetlicht (Amsterdam, Vennootschap Letteren en Kunst 1915). Ik stuitte er zojuist op en de titel wekte direct mijn interesse natuurlijk. En ja hoor!: het gaat over de reuzefatale vrouw Adrienne. Een flutverhaaltje en een soort sleuteroman over Royaards, dacht ik, maar leuker … Lees verder “Polderdecadentisme (9)”
Polderdecadentisme (4)
Eduard Veterman (1901-1946) schreef in 1921 De Hoornen van de Maan (pas in 1924 uitgegeven: Den Haag, Uytgeverye vant Ryckste, in een oplage van 500 exemplaren). Ik snap werkelijk oprecht niet waarom deze roman niet bekender is. […]
Eduard Veterman (1901-1946) schreef in 1921 De Hoornen van de Maan (pas in 1924 uitgegeven: Den Haag, Uytgeverye vant Ryckste, in een oplage van 500 exemplaren). Ik snap werkelijk oprecht niet waarom deze roman niet bekender is. […]
Polderdecadentisme (2)
Piet van Assche (misschien is dit hem, maar dat is niet honderd procent zeker) schreef de nogal d’Annunziaanse femme fatale-roman De Doode en de Wulpsche vrouw (Amsterdam, Querido 1921). Het verhaal wordt op pagina 9 bondig samengevat: ‘Hoe ik zoo verblind ben geweest toe te geven aan een onzalige drift voor een wezen van perverse … Lees verder “Polderdecadentisme (2)”